Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Z. w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miejskiej w Z. W. B.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk, Sędzia NSA Barbara Adamiak (sprawozdawca), Asesor WSA Bogumiła Kalinowska, Protokolant Monika Mikołajczyk, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi W. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Z. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miejskiej w Z. W. B. I. Stwierdza niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały; II. Zaskarżona uchwała nie może być wykonana.

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w Z. podjęła w dniu [...]uchwałę Nr [...]w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miejskiej w Z. W. B. Uchwała została podjęta na podstawie art. 190 ust. 2 ustawy z 16 lipca 1998r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województwa (Dz. U. nr 95, poz. 602 ze zm.) w związku z art. 24f ust. 1a ustawy z 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001, nr 142, poz. 1591 ze zm.). W § 1 uchwały postanowiono "W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy Z. stwierdza się wygaśnięcie mandatu radnego Rady Miejskiej w Z. w okręgu wyborczym Nr [...] W.B.

W. B. wniósł na uchwałę skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zarzucił, że uchwała została wydana z naruszeniem prawa:

1. art. 190 ust. 1 pkt 2a i ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. 95, poz. 602 ze zm.) - przez błędne ustalenie i przyjęcie iż mandat radnego wygasł wskutek naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności,

2. art. 24 f ust. 1a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) przez błędne przyjęcie, że radny wykonując zawód lekarza w formie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania - prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia gminy Z.,

3. art. 2 ust. 1 ustawy oraz art. 50c z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002r. Nr 21, poz. 204) przez błędną ich interpretację polegającą na przyjęciu, iż wykonywanie zawodu lekarza w/w formie jest prowadzeniem działalności gospodarczej,

4. art. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.). przez błędne przyjęcie, iż radny wykonując indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską prowadzi działalność gospodarczą.

Zarzucił też wadliwe ustalenie stanu faktycznego sprawy. W uzasadnieniu skargi wywodził, że jest lekarzem wykonującym zawód na warunkach i zasadach określonych w ustawie z 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza (Dz. U. 2002, nr 21, poz. 204).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

W rozdziale 5 wyżej powołanej ustawy zatytułowanym "Zasady wykonywania zawodu lekarza" m.in. w art. 50 przewidziano jako formę wykonywania tego zawodu - wykonywanie indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej. Ponadto, indywidualna praktyka lekarska jak i specjalistyczna praktyka lekarska może być wykonywana wyłącznie w miejscu wezwania (art. 50 ust. 5a ustawy). I tak jest w przypadku, a nie jak ustalono podczas czynności kontrolnych przez organ nadzoru tj. Wojewodę D., że posiada wpis do stosownego rejestru indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w H., przy ul. H. B. [...].

Strona 1/6