Sprawa ze skargi na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ireneusz Dukiel, Sędziowie Sędzia WSA - Olga Białek, Sędzia NSA - Halina Kremis (spr.), , Protokolant asystent sędziego - Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lipca 2015 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego - stacji paliw I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. na rzecz J. K. kwotę 757 (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia [...] r. (nr [...]), podjętą na podstawie art. 48 ust. 1 w zw. z ust. 4 oraz art. 80 ust. 2 pkt. 1 i art. 83 i art. 84 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz.1409 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej k.p.a.) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś.Ś. nakazał J.K. rozbiórkę obiektu budowlanego stacji paliw: - tj. 1/ rozbiórkę instalacji technologicznej do magazynowania i załadunku paliw płynnych, 2/ demontaż zbiornika oleju opałowego - 20 tyś litrów, dwóch zbiorników oleju opałowego po 60 tys. litrów każdy oraz dwóch zbiorników na benzynę po 50 tys. litrów każdy 3/ rozbiórkę ścian żelbetowych wanny, 4/ rozbiórkę stóp fundamentowych pod zbiorniki stalowe.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w związku z wnioskiem Prokuratora Rejonowego w Ś.Ś. o ustalenie czy doszło do samowoli budowlanej przy inwestycji prowadzonej na działce nr 233/2 w L., wszczął postępowanie w sprawie robót budowlanych, wykonanych przez inwestora - tj. J.K., polegających na budowie obiektu budowlanego (stacji paliw) na terenie nieruchomości położonej w miejscowości L., działka ewidencyjna nr 229/3, gmina M..

W dniu 9 stycznia 2013 r. przeprowadził dowód z oględzin, w toku których ustalił, iż na w/w nieruchomości znajduje się pięć zbiorników magazynowych paliw płynnych (zbiornik oleju opałowego - 20 tys. litrów, dwa zbiorniki po 50 tys. litrów, dwa zbiorniki po 60 tys. litrów). Pełnomocnik inwestora oświadczył, iż niniejsza działalność prowadzona jest od 1985 r., a wraz z rozbudową zakładu zgodnie z decyzją nr [...] magazyn tymczasowy został przeniesiony na obecne miejsce, co obejmował projekt budowlany. Zauważył przy tym, że inwestycja została zakończona i uzyskano pozwolenia na użytkowanie obiektu wraz ze zbiornikami naziemnymi stanowiącymi magazyn paliw posadowionymi według projektu budowlanego wykonawczego.

Uznając, że w realiach niniejszej sprawy podstawową kwestią jest ustalenie czy decyzja Starosty Ś. nr [...] z dnia [...] r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na rozbudowę polegającą na budowie hali produkcyjno-magazynowej dotyczy również wskazanych w projekcie budowlanym zbiorników, organ I instancji zwrócił się o wyjaśnienie tejże kwestii przez Wojewodę D., a ten przekazał wniosek Staroście Ś. jako organowi właściwemu, na podstawie art. 113 § 2 k.p.a. do wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji.

Pismem z dnia 17 października 2013 r. Starosta Ś. odnosząc się do wydanej decyzji zauważył, iż inwestor w dniu 4 sierpnia 2003 r. złożył wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę hali produkcyjnej. Projekt zagospodarowania terenu w zatwierdzonym projekcie zawierał projektowane zbiorniki naziemne, jednakże inwestor wnioskował jedynie o wydanie pozwolenia na budowę hali produkcyjnej i tak też został zinterpretowany wniosek, w rezultacie czego pozwolenie na budowę zostało wydane jedynie na budowę hali produkcyjno-magazynowej.

Strona 1/9