Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w K. w przedmiocie likwidacji gabinetu stomatologicznego stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca) Protokolant: Monika Mikołajczyk po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2004 r. przy udziale sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Gminy w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie likwidacji gabinetu stomatologicznego stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem.

Na wstępie wypada zauważyć, że Sąd orzekał już w warunkach wprowadzonej z dniem 1 stycznia 2004 r. reformy sądownictwa administracyjnego. Zgodnie z art. 97 § 1 w związku z art. 3 i art. 106 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami sygn. akt 3 II SA/Wr 2150/02

3 administracyjnymi(Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), rozpoznawana sprawa podlegała już od tej daty kognicji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który miał obowiązek stosowania przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).

Skarga w pełni zasługiwała na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 199Ir. o zakładach opieki zdrowotnej "rozporządzenie lub uchwała o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej powinny określać sposób i formę zapewnienia osobom korzystającym z oznaczonych rodzajowo świadczeń zdrowotnych likwidowanego zakładu dalsze, nieprzerwane udzielanie takich świadczeń, bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania i jakości oraz termin zakończenia działalności, nie wcześniej niż 3 miesiące od daty wydania rozporządzenia lub podjęcia uchwały o likwidacji". W ust. 2 tego przepisu zawarto zapis, że "projekt rozporządzenia lub uchwały o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej wymaga opinii wojewody oraz opinii właściwych organów gminy i powiatu, których ludności zakład udziela świadczeń zdrowotnych, a także sejmiku województwa, jeśli zasięg działania zakładu obejmuje województwo lub jego znaczną część". Znaczący jest też zapis zamieszczony w ust. 3 art. 43 stanowiący, że "przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy wydawaniu rozporządzenia i podejmowaniu uchwały o przekształceniu zakładu, jeżeli w wyniku przekształcenia ma nastąpić likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnych rodzajów działalności zakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych".

Trafnie podniósł w skardze Wojewoda D., iż zaskarżona uchwała narusza powołane wyżej przepisy.

W skarżonej uchwale Rady Gminy w K. w § 1 zamieszczono zapis, że "likwiduje się świadczenia w zakresie stomatologii w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Prusach", zaś w § 2 postanowiono, że "wyraża się zgodę na podnajęcie lokalu wraz ze sprzętem dla stomatologa po prywatyzacji gabinetu stomatologicznego". Żadnych innych postanowień o jakich mowa w art. 43 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. podjęta przez Radę Gminy uchwała nie zawiera.

Podjęto ją w szczególności bez opinii właściwych organów gminy, nie zachowano terminu o jakim mowa w ust. 1 art. 43 ustawy zakładach opieki zdrowotnej, nie określono w jaki sposób zastaną zapewnione świadczenia zdrowotne świadczone dotychczas osobom korzystającym z gabinetu stomatologicznego. Braków tych nie może sanować uzasadnienie tej uchwały, pomijając już fakt, że mowa w tym uzasadnieniu o zdarzeniach przyszłych i niepewnych (umowa z kasą chorych).

Konsekwencją tego musiało być stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonej uchwały w oparciu o przepis art. 147 § 1 ustawy Prawo o sygn. akt 3 II SA/Wr 2150/02

4 postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Strona 1/1