Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: NSA Halina Kremis (sprawozdawca) Sędziowie: As. WSA Olga Białek SNSA Julia Szczygielska Protokolant: Paweł Kysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ja decyzję organu pierwszej instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz strony skarżącej 500 zł /słownie: pięćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Wnioskiem z dnia [...] (uzupełnionym w dniu [...] pełnomocnik A wystąpił o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku biurowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, przewidzianej do realizacji we W. na działce nr [...] oraz części działek nr [...], [...], [...], [...], [...], obręb G.
Decyzją z dnia [...] (Nr [...]), którą wydał z upoważnienia Prezydenta W. - Kierownik Zespołu Lokalizacji Inwestycji Urzędu Miejskiego W., działając na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 z dnia 10 maja 2003 r. poz. 717) oraz art. 104 Kpa, odmówił wydania decyzji o warunkach zabudowy na rzecz A dla wskazanej we wniosku inwestycji ze względu na brak możliwości wyznaczenia obowiązującej linii zabudowy.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wyjaśnił, że działki sąsiednie są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy, tj. gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych oraz intensywności wykorzystania terenu, jednakże brak jest możliwości określenia wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie obowiązującej linii zabudowy.
Od tego rozstrzygnięcia odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. złożyła A. W piśmie z dnia [...] skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., strona zwróciła uwagę, iż decyzją z dnia [...] (Nr [...]), Prezydent W. ustalił warunki zabudowy na rzecz A. N. oraz M. S. W decyzji tej organ lokalizacyjny odstąpił od wyznaczenia obowiązującej linii zabudowy, a jedynie wyznaczył nieprzekraczalną linię zabudowy wzdłuż ulicy P. W związku z tym strona także wniosła o odstąpienie od wyznaczenia obowiązującej linii zabudowy lub zastosowanie innych rozwiązań prawnych umożliwiających ustalenie warunków zabudowy, podkreślając nadto, iż planowana inwestycja jest niezbędna do wykonywania działań statutowych i prawidłowego rozwoju Kościoła.
Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] (Nr [...]) , na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt.1 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy wskazał, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje - co do zasady - w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, natomiast w przypadku jego braku określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. W myśl art. 53 ust. 3 pkt 1, w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, właściwy organ w postępowaniu związanym z ustaleniem warunków zabudowy, dokonuje analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych. Ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu jest etapem wstępnym realizacji inwestycji i jego celem jest przesądzenie, czy planowane zamierzenie budowlane może być na danym terenie zrealizowane. Organ lokalizacyjny w trakcie tego postępowania bada, czy dla danej inwestycji spełnione są warunki wydania pozytywnej decyzji, określone w art. 61 powołanej wcześniej ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem, wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; 2) teren ma dostęp do drogi publicznej, 3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; 4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa wart. 88 ust. 1; 5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.