Nie może dojść do zainicjowania kolejnego etapu procesu budowlanego /wynikającego z art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sytuacji, gdy inwestor nie dysponuje ani decyzją o ustaleniu warunków zabudowy, ani decyzją o pozwoleniu na budowę. Rozstrzygnięcie podjęte w trybie art. 51 legalizowałoby w takim przypadku dotychczasowe roboty inwestora, wykonane bez pozwolenia na budowę, chociaż ustawa nie przewiduje usankcjonowania takiej sytuacji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przemysława U. na decyzję Wojewody D. z dnia 24 grudnia 1999 r. (...) w sprawie pozwolenia na użytkowanie - oddala skargę.
Kierownik Urzędu Rejonowego we W. decyzją z dnia 29 grudnia 1998 r. (...) udzielił Przemysławowi U. pozwolenia na użytkowanie Zakładu Produkcji Siatki Ogrodzeniowej wybudowanego na terenie przy ul. S. 2 w P., gmina W.-M. pod warunkiem wykonania w hali produkcyjnej stropu podwieszanego i tynków zewnętrznych w terminie do 31 grudnia 1999 r. Po uruchomieniu produkcji w zakładzie organ nakazał przeprowadzić stosowne badania z zakresu ochrony środowiska. Na uzasadnienie wskazano, że inwestor rozpoczął budowę tego zakładu na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 3 października 1997 r., uchylonego następnie decyzją Wojewody W. z dnia 27 maja 1998 r. Zdaniem organu, inwestor przedłożył niezbędne dokumenty potrzebne do wydania niniejszej decyzji.
Od tej decyzji odwołanie złożyli Lidia R. i Prokurator Okręgowy we W. Oba odwołania podniosły, że wydane orzeczenie jest co najmniej przedwczesne, bowiem Naczelny Sąd Administracyjny wstrzymał wykonanie decyzji o pozwoleniu na budowę.
Decyzją (...) z dnia 29 grudnia 1999 r., wydaną na podstawie przepisu art. 138 par. 2 Kpa. Wojewoda D. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
W motywach tego orzeczenia organ odwoławczy wskazał, że obiekt Zakładu Produkcji Siatki Ogrodzeniowej był zrealizowany na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 3 października 1997 r. (...). Decyzja ta została następnie uchylona w trybie odwoławczym. Dalsza realizacja obiektu była prowadzona na podstawie decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego we W. z dnia 18 sierpnia 1998 r. (...), która została utrzymana w mocy decyzją Wojewody W. z dnia 2 października 1998 r. (...). Po zakończeniu robót Przemysław U. uzyskał pozwolenie na użytkowanie obiektu. Wyrokami z dnia 9 września 1999 r., II SA/Wr 2146/98 i II SA/Wr 2115/98 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu stwierdził nieważność decyzji organów pierwszej i drugiej instancji o pozwoleniu na wznowienie robót. W powstałej sytuacji prawnej dalsze postępowanie w sprawie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie uzależnione jest od prawomocnych ewentualnych decyzji organów nadzoru budowlanego dotyczących obiektu Zakładu Produkcji Siatki Ogrodzeniowej. Wobec powyższego /zdaniem Wojewody/, zakwestionowaną decyzję należało uchylić, a sprawę przekazać organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Na ostateczną w toku instancji administracyjnej decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył Przemysław U. Podniósł, że zakwestionowana decyzja narusza art. 59 ust. 1 Prawa budowlanego, bowiem w myśl przywołanego przepisu właściwy organ wydaje pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego po protokolarnym stwierdzeniu zgodności wykonania obiektu z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu oraz warunkami pozwolenia na budowę i uporządkowania terenu.