Sygn. akt 3 II SA/Wr 1450/2001 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 kwietnia 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Krystyna Anna Stec, Sędzia NSA - Barbara Adamiak (sprawozdawca), Asesor WSA - Bogumiła Kalinowska, Protokolant - Halina Rosłan, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi L.B. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z dnia [...] Nr [...]
Powiatowy Inspektor Sanitarny we W. decyzją z [...][...], wydana na podstawie § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.), orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u L.B. choroby zawodowej: górnych dróg oddechowych wymienionej w poz. 6 wykazu stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych. W uzasadnieniu wskazał, że w związku ze zgłoszeniem braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej górnych dróg oddechowych u L. B. przez Instytut Medycyny Pracy w Ł. - Powiatowy Inspektor Sanitarny we W. dla miasta W. i Powiatu W. wszczął postępowanie w tej sprawie. W toku uzupełniającego badania środowiskowego w miejscu zatrudnienia w/w - Zakładzie Produkcji A SA we W. przy ul. O. [...] ustalono, że L. B. od [...] do [...] zatrudniony był na stanowisku szlifierza. Pomiary zapylenia w okresie zatrudnienia nie wykazują przekroczeń normatywu higienicznego. W listopadzie 2000r. L. B. badany był w trybie odwoławczym w Instytucie Medycyny Pracy w
Ł. gdzie obserwację w kierunku schorzenia zawodowego - błony śluzowej górnych dróg oddechowych uznano za negatywną. W tej sytuacji Powiatowy Inspektor Sanitarny we W. nie ma podstaw do wydania decyzji stwierdzającej chorobę zawodową i orzeka jak w osnowie decyzji.
L.B. wniósł od decyzji odwołanie. W uzasadnieniu wywodził, że pracuje blisko 30 lat w zawodzie szlifierza na wielu typach maszyn. Nabawił się wielu schorzeń górnych dróg oddechowych: ciągłej chrypki, suchości w gardle, zapalenia gardła i krtani, dławienia. Lekarze stwierdzili, że tego typu schorzeń mógł się nabawić pracując w swoim zawodzie.
D. Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. decyzją z [...] Nr [...], wydana na podstawie § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu wskazał, że L. B. , ur. [...]- pracował kolejno:
| - |od [...] do [...] jako szlifierz frezer w B we W., |
| |od [...] do [...] i od [...] do [...] jako szlifierz, a od [...] do [...] jako frezer w A S.A. Zakładu Produkcji we W. |
|- | |
| | |
W Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy we W. zainteresowany był badany dn. [...] gdzie rozpoznano:
"Przewlekłe podsychające zapalenie błony śluzowej gardła. Przewlekły prosty nieżyt krtani z dysfonią hypotunkcjonalną. Stwierdzone u pacjenta zmiany chorobowe w zakresie górnych dróg oddechowych nie są uwzględnione w obowiązującym wykazie chorób zawodowych. Jak wynika z przedłożonej charakterystyki z maja b.r. normatywy higieniczne na stanowisku pracy pacjenta nie były przekroczone Biorąc pod uwagę przesłanki formalne jak i dane o środowisku pracy, nie znajdujemy podstaw do rozpoznania choroby zawodowej".