Z Przepisów art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wynika, że ogrodzenie dla psa nie jest obiektem budowlanym ani tymczasowym obiektem budowlanym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Juliana T. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 16 maja 2000 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego - oddala skargę.
Decyzją (...) z dnia 14 stycznia 2000 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w J.-G. w oparciu o przepisy art. 104 oraz 105 par. 1 Kpa umorzył postępowanie administracyjne w sprawie wniosku Juliana T. z dnia 23 lipca 1999 r. w przedmiocie wybudowania na terenie siedliska gospodarczego przez Adolfa T. obiektu budowlanego.
W uzasadnieniu organ wskazał, że w związku z ww. wnioskiem Juliana T. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wszczął postępowanie administracyjne 23 listopada 1999 r. oraz przeprowadził wizję lokalną w dniu 10 grudnia 1999 r. na terenie siedliska gospodarczego przy ul. W. 91 w J.-G. W jej trakcie potwierdzono wykonanie ogrodzenia dla psa przy ścianie zewnętrznej budynku w jego części gospodarczej o wymiarach 2,87 m x 5,9 m i wys. 1,9 m. Wykonany "boks zewnętrzny" poprzez istniejący otwór w ścianie budynku łączy się z wewnętrzną "klatką" z siatki drucianej o wymiarach 3,2 m x 3,3 m i wys. 1,9 m. Wewnętrzna część boksu znajduje się w pomieszczeniu przeznaczonym dla zwierząt hodowlanych. Wybudowany przez Adolfa T. współwłaściciela ruchomości na terenie siedliska gospodarczego jest wygrodzeniem dla psa części podwórka gospodarczego. Wykonanie ogrodzeń na terenie posesji nie podlega przepisom Prawa budowlanego. Konflikty z powodu uciążliwości powodowanych przez psy znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie zwierząt hodowlanych należy rozstrzygać na drodze postępowania cywilnego.
W odwołaniu od tej decyzji Julian T. zarzucił błędną interpretację przepisów Prawa budowlanego. Wniósł o uchylenie tej decyzji i przeprowadzenie szczegółowego postępowania wyjaśniającego.
Decyzją z dnia 16 maja 2000 r. (...), Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W. w oparciu o przepis art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Po dokonaniu analizy zgromadzonego materiału dowodowego oraz po zbadaniu argumentacji podniesionej przez stronę odwołującą się stwierdził co następuje: Organ nadzoru budowlanego działając na wniosek Juliana T. zbadał sprawę budowy boksu dla psa na posesji przy ul. W. 91. Zarówno przeprowadzone oględziny jak też materiał dowodowy nie wskazywały na właściwość służb nadzoru budowlanego jako właściwego organu decyzyjnego w przedmiotowej sprawie. Jak słusznie zauważył Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonanie ogrodzeń na terenie posesji nie podlega przepisom Prawa budowlanego. W przypadku zaistnienia konfliktów w tym zakresie właściwy do rozstrzygania sporów jest sąd działający na drodze postępowania cywilnego.
Wobec zaistnienia przesłanek zawartych w art. 105 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego polegających na bezprzedmiotowości postępowania powstałej z jakichkolwiek przyczyn słusznie umorzono postępowanie. Brak kompetencji organu nadzoru budowlanego do merytorycznego rozstrzygania w przedmiotowej sprawie stanowi bezprzedmiotowość skutkującą wydaniem decyzji o umorzeniu postępowania.