Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2006 r. sprawy ze skargi Gminnej Gospodarki [...] Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę

Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 13 lutego 2006 r. Gminna Gospodarka [...] Spółka z o.o. w W., powołując się na przepisy art. 2 ust. 1, art. 6 ust .1 oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. o wydanie kopii postanowienia [...], wraz z uzasadnieniem.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] odmówił wydania kserokopii żądanego postanowienia. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podatkowy przyjął, iż strona nie posiada tytułu prawnego do uzyskania kserokopii postanowienia nr [...] wydanego dnia [...] listopada 2005 r. w sprawie z wniosku Miasta W. w przedmiocie umorzenia odsetek od zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za lata 1999 -2003, gdyż dane w nim zawarte stanowią tajemnicę skarbową, do której dostęp mają tylko podmioty wymienione w art. 298 ustawy Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka zarzuciła organowi podatkowemu obrazę przepisów prawa materialnego:

─ art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, poprzez pominięcie, iż przedmiotem zapytania była działalność podmiotu będącego władzą publiczną lub pełniącą zadania publiczne oraz

─ art. 298 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, poprzez błędne jego przywołanie.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

Zdaniem organu odwoławczego, powołanie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w uzasadnieniu decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej normy prawnej art. 5 ust. 1ustawy było prawidłowe. Podstawa prawna wydania decyzji przez organ pierwszej instancji została oparta na przepisie ujętym w art. 5 ust. 1, który stanowi wyjątek od zasady określonej w ust. 3 tegoż artykułu i nie posiada on bytu samoistnego, a to z kolei skutkuje, iż nie może zostać zinterpretowany bez uwzględnienia ogólnej zasady wyrażonej w ust. 3 ustawy. Wobec powyższego zarzut strony w tym zakresie nie jest zasadny.

Odnosząc się do kolejnego zarzutu odwołania, dotyczącego błędnego przywołania w decyzji organu pierwszej instancji art. 298 ustawy Ordynacja podatkowa, który to przepis, zdaniem strony, musi być odczytywany łącznie z przepisem podstawowym - art. 293, organ wskazał na regulacje dotyczące tajemnicy skarbowej, zawarte w Dziale VII ustawy Ordynacja podatkowa (artykuły od 293 do 305). Podstawowe znaczenie należy przypisać art. 293 ustawy. Zgodnie z art. 293 § 1, tajemnicą skarbową objęte są indywidualne dane zawarte w deklaracji oraz innych dokumentach składanych przez podatników, płatników lub inkasentów. Z zapisu § 2 pkt 3 wynika, że tajemnicą skarbową objęte są również dane zawarte w aktach postępowania podatkowego.

Strona 1/4
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej