Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej Przemysław Szustakiewicz (spr.) Protokolant Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2010 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/8

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 31 marca 2009 r., sygn. akt I OSK 440/08 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1251/07 uchylający decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych oraz decyzję ją poprzedzającą.

W toku postępowania ustalono następujący stan faktyczny i prawny:

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (zwany dalej GIODIO) decyzją z dnia [...] października 2006 r. odmówił uwzględnienia wniosku A. M. o stwierdzenie naruszenia przez Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] oraz D. w W. przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.) - zwanej dalej "uodo", a także o nakazanie tym podmiotom usunięcia jego danych.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W., działając na podstawie art. 15 i art. 17 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia [...] września 2005 r. przekazał Naczelnikowi Urzędu Skarbowego [...] (zwanego dalej "Naczelnik"), w celu ewentualnego wykorzystania w postępowaniu podatkowym, informację z dnia [...] sierpnia 2005 r. uzyskaną z D. (zwanego dalej "D.") w sprawie dochodu uzyskanego w 1999 r. podlegającego opodatkowaniu z odpłatnego zbycia akcji pracowniczych B. S.A. w W. Do przedmiotowego pisma została dołączona lista osób, zawierająca m.in. dane osobowe skarżącego. Pismem z dnia [...] października 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...], powołując się na art. 82 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2061 ze zm.), zwrócił się do D. o uzupełnienie danych przekazanych na żądanie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. w zakresie ilości zbytych akcji pracowniczych i udostępnienie informacji dotyczących 13 podatników, w tym skarżącego. D. informacji tych udzielił pismem z dnia [...] listopada 2005 r. Kopia tego ostatniego pisma oraz kopia pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego W. została włączona do akt postępowań podatkowych, w tym do akt dotyczących skarżącego. Ponadto GIODO stwierdził, że do Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] nie wpłynęło żądanie skarżącego o udzielenie mu informacji, o których mowa w art. 33 ustawy o ochronie danych osobowych. W ocenie GIODO, ww. Naczelnik był uprawniony do pozyskania danych skarżącego na podstawie art. 82 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zaś D. był zobowiązany do ich przekazania. Zaszła zatem przesłanka do przetwarzania (przekazania i pozyskania) danych osobowych skarżącego przez te dwa podmioty w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych. Odnosząc się do zarzutu skarżącego niewypełnienia przez Naczelnika ww. Urzędu obowiązku informacyjnego określonego w art. 25 ust. 1 ustawy, organ wskazał na treść art. 25 ust. 2 pkt 5 ustawy, który zwalnia z tego obowiązku podmioty publiczne działające na podstawie przepisów prawa. Brak również podstaw do wypełniania tego obowiązku z art. 33 cyt. ustawy, gdyż skarżący nie występował do Urzędu o udzielenie mu informacji w trybie tego przepisu. Odnośnie zgłoszonego przez skarżącego żądania usunięcia przez D. jego danych osobowych, organ wskazał na § 89 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych oraz banków powierniczych (Dz. U. z 2006 r. Nr 2, poz. 8), według którego firma inwestycyjna, w tym np. dom maklerski, przechowuje i archiwizuje stosowne dokumenty przez co najmniej 5 lat od dnia ich sporządzenia lub otrzymania. W ocenie organu jest to okres minimalny, który stosownie do potrzeb firmy, wynikających np. z pewności i bezpieczeństwa obrotu prawnego i gospodarczego, może być przez firmę przedłużony. Nie jest również możliwe nakazanie usunięcia danych osobowych skarżącego przez Naczelnika, gdyż obowiązek ich archiwizowania wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673 ze zm.). Organ uznał również za bezpodstawny zarzut skarżącego, iż jego dane są przetwarzane w zbiorze, który nie został zgłoszony do rejestracji GIODO, gdyż dane te pozyskane przez Naczelnika nie zostały włączone do odrębnego zbioru danych osobowych.

Strona 1/8