Sprawa ze skargi na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rozłożenia na raty równowartości kosztów poniesionych na utrzymanie i naukę żołnierza
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Adam Lipiński, Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi L. W. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rozłożenia na raty równowartości kosztów poniesionych na utrzymanie i naukę żołnierza oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dowódca Jednostki Wojskowej
Uzasadnienie strona 1/3

Dowódca Wojsk Lądowych decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2009 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 - Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania L. W., utrzymał w mocy decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w E. nr [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. stwierdzającą nieważność decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w B. z dnia [...] listopada 2005 r. (bez numeru) w sprawie rozłożenia na raty zobowiązania pieniężnego - równowartości kosztów poniesionych na utrzymanie i naukę L. W. w [...] w wysokości [...] zł ustalonej w decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w B. z dnia [...] listopada 2005 r. (bez numeru).

W uzasadnieniu podano, iż decyzja o rozłożeniu na raty spłaty należności zasadnie została zakwestionowana w trybie stwierdzenia nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa. Określała ona bowiem, iż warunki i termin spłaty rozłożonej na raty należności nastąpi w umowie cywilnoprawnej, która była załącznikiem do decyzji. Takie rozstrzygnięcie było niezgodne z treścią przepisów, jakie obowiązywały w dacie wydania decyzji, tj. art. 54 ust. 2 ustawy pragmatycznej oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 maja 2004 r. w sprawie kierowania i udzielania pomocy żołnierzom zawodowym w związku z pobieraniem przez nich nauki oraz ustalania równowartości kosztów poniesionych w związku z nauką (Dz. U. z 2004 r. Nr 135, poz. 1451). Zgodnie z § 18 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, w przypadku odroczenia terminu zwrotu równowartości kosztów lub rozłożenia ich na raty, zwrot kosztów następuje w terminach określonych w decyzji dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni lub ostatnio pełnił zawodowa służbę wojskową.

Wskazano, iż z treści powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że jedyną właściwą formą prawną, jaką przewidział ustawodawca w przypadku rozłożenia na raty tak określonego zobowiązania pieniężnego była decyzja administracyjna, a wskazanie warunków oraz terminów płatności poszczególnych rat było elementem nierozerwalnie związanym z treścią rozstrzygnięcia i powinno być zawarte w przedmiotowej decyzji. Wobec powyższego decyzja Dowódcy JW [...] w B. o rozłożeniu na raty zobowiązania [...] L. W. w sposób rażący narusza wyżej powołany przepis prawa materialnego.

W ocenie organu, usunięcie w trybie nadzwyczajnym z obrotu prawnego omawianej decyzji ma swoje uzasadnienie w przepisie art. 107 § 1 i 2 k.p.a. Dla ważności decyzji administracyjnej potrzebne jest, aby w swoim rozstrzygnięciu zawierała wymienione w § 1 art. 107 k.p.a. składniki, a § 2 nakłada na organ obowiązek umieszczenia w decyzji elementów dodatkowych rozstrzygnięcia, o ile taki obowiązek wynika z przepisów odrębnych. Takim przepisem szczególnym jest cytowany § 18 ust. 3 rozporządzenia. Zatem pominięcie tego składnika w decyzji i przełożenie ciężaru spłaty należności w ratach na umowę cywilnoprawną w sposób rażący narusza prawo, bowiem w dacie wydania przedmiotowej decyzji ustawa pragmatyczna nie przewidywała takiego trybu zwrotu równowartości kosztów nauki przez zobowiązanego. Jednocześnie organ wskazał, że formę umowy cywilnoprawnej, jako sposobu nałożenia obowiązku spłaty kosztów za naukę przez żołnierzy zawodowych wprowadziła ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1242), nadając nowe brzmienie art. 54 ustawy pragmatycznej. Jednakże, zgodnie z art. 11 ww. ustawy, przepis ten nie ma zastosowania do niniejszej sprawy, bowiem: do spraw dotyczących kosztów nauki kandydatów na żołnierzy zawodowych, w przypadku, gdy pobierali naukę przed dniem wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2008 r.), do obowiązku zwrotu równowartości kosztów poniesionych przez wojsko na jego utrzymanie i naukę stosuje się przepisy dotychczasowe.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dowódca Jednostki Wojskowej