Sprawa ze skargi na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Janusz Walawski, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/13

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego postanowieniem z dnia [...] września 2012 r. nr [...], na podstawie art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej powoływanej jako: "K.p.a.", odmówił wydania zaświadczenia potwierdzającego fakt pełnienia przez [...] J. M. służby w okresie od dnia [...] sierpnia 1990 r. do dnia [...] listopada 2001 r. w warunkach szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu, uzasadniających podwyższenie emerytury.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż pismem z dnia [...] sierpnia 2012 r. [...] J. M. - działając przez profesjonalnego pełnomocnika - wystąpił z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego fakt pełnienia służby w okresie od [...] sierpnia 1990 r. do [...] listopada 2001 r. w warunkach, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczególnych warunków podwyższania emerytury funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734), dalej powoływanego jako: "rozporządzenie z dnia 4 maja 2005 r.", uzasadniających podwyższenie przez Zakład Emerytalno-Rentowy MSW emerytury, na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.).

We wniosku wskazał, iż w ww. okresie realizował czynności służbowe, określone w § 4 rozporządzenia w warunkach zagrożenia życia lub zdrowia, które uprawniają do podwyższenia podstawy wymiaru emerytury. Wniósł o dopuszczenie dowodu z oświadczeń złożonych przez byłych funkcjonariuszy UOP - A. P., M. W., M. K. - współpracujących z wnioskodawcą w ww. okresie, na okoliczność potwierdzenia podejmowania przez niego czynności w warunkach, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 maja 2005 r.

Organ stwierdził, iż w aktach osobowych wnioskodawcy brak jest dokumentów, które potwierdzałyby, iż we wskazanym okresie wymieniony podejmował, co najmniej 6 razy w ciągu roku, czynności służbowe w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia, co uprawniałoby ww. do podwyższenia emerytury o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rok pełnienia służby w takich warunkach, zgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 maja 2005 r.

Ponadto, pismem z dnia [...] sierpnia 2012 r. Naczelnik Wydziału [...] DABW w B. poinformował, że po dokonaniu przeglądu materiałów archiwalnych dotyczących funkcjonowania Wydziału [...] DUOP w B., w tym teczek dokumentujących pracę sekcji obserwacji m.in. uzgodnień, kart pracy i zmiany oraz innych aktywów będących wówczas na stanie J. M. nie stwierdzono istnienia dokumentów, na podstawie których można by potwierdzić, że funkcjonariusz wykonywał czynności, w trakcie których istniało zagrożenie życia lub zdrowia.

Strona 1/13