Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Werpachowska (spr.) Sędziowie WSA Danuta Kania Andrzej Góraj po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddala skargę
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.); zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku M.J. o ponowne rozpatrzenie sprawy od postanowienia z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] o zawieszeniu postępowania w sprawie przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia organ stwierdził, że postępowanie w przedmiocie przyznania M.J. renty rodzinnej w drodze wyjątku, na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.); zwanej dalej ustawą o emeryturach i rentach z FUS, zostało zawieszone z uwagi na fakt, że [...] stycznia 2015 r. rozpoznawaną sprawę przekazano do [...] instytucji ubezpieczeniowej celem potwierdzenia okresu ubezpieczenia ojca wnioskodawcy na terenie [...].
Powyższa okoliczność powoduje, że do czasu zakończenia postępowania o świadczenie w trybie zwykłym zachodzi podstawa do zawieszenia, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., postępowania co do ustalenia uprawnień do świadczenia w drodze wyjątku na podstawie powołanego art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M.J. zakwestionował postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2015 r. uznając je za krzywdzące.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w zaskarżonym postanowieniu. Wyjaśnił, że kwestia uprawnień do renty rodzinnej w drodze wyjątku nie była przedmiotem skargi. Natomiast okoliczności uzasadniające zawieszenie postępowania nie ustały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W świetle art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. − Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1647), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym stosownie do § 2 art. 1 tej ustawy kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Rozpoznając sprawę w świetle powołanych wyżej kryteriów stwierdzić należy, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawę materialnoprawną zaskarżonego postanowienia stanowił przepis art.
97 § 1 pkt 4 k.p.a., zgodnie z którym organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Jest to jedna z obligatoryjnych podstaw zawieszenia postępowania, zatem w razie jej wystąpienia organ prowadzący postępowanie obowiązany jest z urzędu zawiesić postępowanie. Z urzędu też ma obowiązek badać w trakcie postępowania, czy nie powstało zdarzenie lub sytuacja, która wymaga zawieszenia postępowania.