Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, WSA Joanna Kube, Protokolant Małgorzata Płodzicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2008 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. Oddział [...] na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wyrażenia zgody na odbywanie przez poborowych służby zastępczej w T. S.A. Oddział [...] 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na odbywanie przez poborowych służby zastępczej w T. S.A. Oddział we W. na stanowiskach: asystent archiwalny, pozostali pracownicy archiwów, magazynier.
Z ustaleń organu i akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:
Decyzją z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] Minister Gospodarki i Pracy uchylił własną decyzję z dnia [...] października 2004 r., nr [...] odmawiającą zezwolenia na odbywanie przez poborowych służby zastępczej w T.S.A. Oddział we W. i zezwolił wymienionemu podmiotowi na odbywanie przez poborowych służby zastępczej na stanowiskach asystent archiwalny, pozostali pracownicy archiwów, magazynier. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podniósł, iż ubiegający się o wydanie zezwolenia podmiot spełniał wymogi przewidziane w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. z 2003 r. Nr 223, poz. 2217).
Po ponownej analizie dokumentacji w sprawie zakończonej powyższą decyzją, Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. stwierdził nieważność decyzji Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] listopada 2004 r. stwierdzając, iż T.S.A. Oddział we W. nie jest samodzielnym bytem prawnym, nie posiada wpisu do rejestru przedsiębiorców. Z wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego bowiem wynikało, iż T.S.A. Odział we W. jest oddziałem T.S.A. z siedzibą w W., ul. [...]. Tak więc nie spełnia przesłanek określonych w art. 2 ust. 3 ustawy o służbie zastępczej. Z dokumentacji sprawy wynikało ponadto, iż wykonywanie zadań na rzecz administracji publicznej nie jest podstawowym celem działalności T.S.A. Oddział we W. Wprawdzie ww. podmiot na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 ze zm.), ma obowiązek publikować nieodpłatnie komunikaty urzędowe, pochodzące od naczelnych i centralnych organów państwowych, ale działalność ta nie ma charakteru działalności podstawowej. W związku z powyższym uznać należało, że poborowi odbywający służbę zastępczą nie będą na wnioskowanych stanowiskach wykonywać pracy na rzecz administracji publicznej. Ww. podmiot nie spełniał również przesłanek określonych w art. 2 ust 2 ustawy o służbie zastępczej. Powyższą decyzję doręczono podmiotowi wnioskującemu - T.S.A. Oddział we W. w dniu 20 lutego 2008 r.
Pismem z dnia 5 marca 2008 r., doręczonym organowi w dniu 6 marca 2008 r., dyrektor wymienionej jednostki organizacyjnej T.S.A. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej wyrażenia zgody na odbywanie służby zastępczej przez poborowych w T.S.A. Oddział we W. We wniosku odwoławczym wskazał, iż poborowi odbywający służbą zastępczą w T. W. w znaczny sposób przyspieszyli prace w Archiwum Programowym tej jednostki, działając tym samym na rzecz Dziedzictwa Kulturowego. Zdaniem podmiotu prace wykonywane przez poborowych można uznać za prace na rzecz administracji publicznej. Ponadto podmiot wskazał, iż na T.S.A. nałożonych zostało szereg obowiązków wynikających z ustawy o radiofonii i telewizji oraz z ustawy Prawo prasowe, które to zadania są działaniem na rzecz administracji publicznej.