Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Sławomir Fularski (spr.), Stanisław Marek Pietras, Protokolant referent stażysta Monika Duma-Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2019 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia urlopu bezpłatnego oddala skargę
Decyzją z [...] października 2017 r. nr [...] Rektor - [...] imienia [...] w [...] (dalej jako "organ I instancji" lub "Rektor"), działając na podstawie art. 134 ust. 2 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1726 ze zm.; dalej jako "ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych") oraz § 32 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 17 listopada 2014 r. w sprawie służby wojskowej kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1627, ze zm.; dalej: "rozporządzenie MON z 17 listopada 2014 r."), działając z urzędu, udzielił [...] A.S. (dalej: "skarżąca") urlopu bezpłatnego w okresie od 30 października 2017 r. do 1 lipca 2018 r. Jednocześnie postanowił ww. decyzji nadać rygor natychmiastowej wykonalności.
W uzasadnieniu organ I instancji przytoczył brzmienie art. 134 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Wskazał, że stwierdzenie "udziela się" w brzmieniu ww. przepisu, nakłada na organ obowiązek udzielenia urlopu bezpłatnego w sytuacji powzięcia informacji o ciąży żołnierza pełniącego służbę kandydacką - kobiety, nie dłuższym niż dwanaście miesięcy. Wskazał, że [...] października 2017 r. Rektor powziął informację o ciąży skarżącej. Organ I instancji wyjaśnił nadto, że wymiar i termin urlopu bezpłatnego ustalił mając na względzie rozpoczynające się szkolenie specjalistyczne dla studentów Uniwersytetu [...] w [...], którego ukończenie warunkuje dopuszczenie do egzaminu na oficera, a tym samym możliwość mianowania na pierwszy stopień oficerski.
Pismem z [...] listopada 2018 r. skarżąca złożyła odwołanie. Zarzuciła decyzji organu I instancji nieuwzględnienie specyfiki pełnienia służby kandydackiej na Uniwersytecie [...] w [...] oraz naruszenie zasady równego traktowania. Wyjaśniła, że szkolenia wojskowe odbyła w pełnym wymiarze, co oznacza, że jej status prawny polega na studiowaniu na Wydziale [...] Uniwersytetu [...] w [...], pozostawaniu na ewidencji [...] w [...] i pełnieniu służby kandydackiej w [...] w [...]. W ocenie skarżącej, nie można skierować na urlop bezpłatny kandydata na żołnierza zawodowego, który jest aktualnie studentem Uniwersytetu [...] w [...]. Nadto podniosła, że wypełnia wszystkie, zarówno ustawowe, jak i zawarte w rozporządzeniu przesłanki pełnienia służby kandydackiej. Dlatego też skierowanie na urlop bezpłatny w czasie, gdy skarżąca studiuje, jest nieuzasadnione bowiem przenosi koszty kształcenia na potrzeby Sił Zbrojnych na skarżącą. Ponadto kwestionowaną decyzją została pozbawiona należnych jej środków finansowych, które Minister Obrony Narodowej, w formie dotacji, przekazał do [...] w [...] na kształcenie skarżącej na potrzeby korpusu oficerów.
Skarżąca zarzuciła również całkowite pominięcie jej opinii co do terminu urlopu bezpłatnego oraz nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Podniosła także, że zawarte w uzasadnieniu decyzji stwierdzenie, iż urlopu udziela się bezwzględnie po powzięciu informacji o ciąży, stanowi o niedopuszczalnej nadinterpretacji przepisów obowiązującego prawa. Zauważyła, że jako student szóstego roku na kierunku [...] ma świadomość swojego stanu zdrowia. Objęta jest też stałą opieką lekarską. W przypadku wystąpienia przeciwwskazań medycznych do kontynuowania nauki, skarżąca jest gotowa w każdej chwili przerwać naukę, udając się na urlop bezpłatny.