Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spraw), WSA Janusz Walawski, Protokolant Agnieszka Bieniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2009 r. sprawy ze skargi D. D. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie je poprzedzające 2) stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości
Postanowieniem z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 101 § 3 i art. 144 k.p.a. utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. znak: [...], którym to postanowieniem odmówiono podjęcia zawieszonego postępowania.
Organ podał, że decyzją z dnia [...] marca 2004 r. Starosta Powiatu W. orzekł o utracie przez D. D. statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] lutego 2004 r. Od tej decyzji D. D. wniósł odwołanie, a następnie wnioskiem z dnia [...] marca 2004 r. wniósł o zawieszenie postępowania odwoławczego. Uzasadniając wniosek o zawieszenie postępowania podał, że wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na wadliwe czynności Powiatowego Urzędu Pracy w W.. Wojewoda [...] uwzględnił wniosek strony i postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2004 r. zawiesił postępowanie odwoławcze.
Pismem [...] Urzędu Wojewódzkiego z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [....] D. D. został poinformowany, że w związku z upływem okresu 3 lat od daty zawieszenia postępowania odwoławczego oraz brakiem jego wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania, stosownie do art. 98 § 2 k.p.a. odwołanie wniesione w sprawie uważa się za wycofane.
Pismem z dnia [...] maja 2009 r. D. D. wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania podnosząc, że w postanowieniu o zawieszeniu, wbrew treści art. 101 § 2 k.p.a., nie zostało zawarte wynikające z art. 98 § 2 k.p.a. pouczenie, że jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie zawieszonego postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane. Twierdził, że z winy organu (braku pouczenia) nie wiedział o skutkach wynikających z treści art. 98 § 2 k.p.a. i żądał podjęcia zawieszonego postępowania.
Pismem z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] skierowanym do D. D. organ podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko.
Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2007 r. D. D. wezwał Wojewodę [...] do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpoznanie jego wniosku z dnia [...] maja 2007 r. (o podjęcie zawieszonego postępowania). Minister Pracy i Polityki Społecznej postanowieniem z dnia [...] października 2007 r. nr [...], uznając powyższy wniosek za zażalenie w trybie art. 37 k.p.a., uznał je za niezasadne. Z związku z powyższym strona złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2007 r. o podjęcie zawieszonego postępowania odwoławczego. Wyrokiem z dnia 19 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zobowiązał Wojewodę [...] do rozpoznania wniosku D. D. o podjęcie zawieszonego postępowania. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] odmówił podjęcia zawieszonego postępowania.