Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Maria Werpachowska, Danuta Kania (spr.), Protokolant specjalista Joanna Głowala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018 r. sprawy ze skargi B.T. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej uchyla zaskarżoną decyzję
Decyzją z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej: "k.p.a.", utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] o odmowie przyznania B. Z. emerytury specjalnej.
W uzasadnieniu ww. decyzji ostatecznej organ przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, co następuje:
Pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. B. Z. wystąpił do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie emerytury specjalnej na warunkach określonych w art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jak wskazał: "w miejsce jednorazowej wypłaty zasądzonej kwoty 123.608,54 zł + odsetki w kwocie ca 467.710,37 zł".
Wniosek swój motywował opracowaniem i wdrożeniem projektu wynalazczego, którego zastosowanie przyniosło Polsce duże korzyści finansowe. Podał m.in.: "pomimo 37 lat od jego opracowania i ponad 20 lat od jego zastosowania - nie otrzymałem do dziś należnego mi wynagrodzenia - z przyczyn niezależnych ode mnie".
W dalszej korespondencji do organu B. Z. - obok współautorstwa projektu racjonalizatorskiego dotyczącego skrótu trasy kolektora "[...]" w [...] - wskazał na swoją koncepcję powołania Kongregacji [...] przy Stowarzyszeniu [...] i podał, że jest autorem encyklopedycznego dzieła pt. "[...]" wydanego przez Wydawnictwo [...] w P. w 2005 r. oraz autorem zmian w heraldyce polskiej.
Organ wskazał, iż ze zgromadzonych dokumentów wynika, że w 1978 r. wnioskodawca wraz z D. N. zgłosili w [...] Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego nr [...] wniosek racjonalizatorski dotyczący skrótu trasy kolektora "[...]" w [...], który miał odprowadzać ścieki komunalne z części miasta do oczyszczalni w J. Realizacja tej inwestycji miała przynieść zarówno Przedsiębiorstwu jak i miastu duże oszczędności. Wniosek ten decyzją Przedsiębiorstwa z dnia [...] października 1978 r. został przyjęty do realizacji. Twórcom projektu przyznano wynagrodzenie tymczasowe po 8.000 zł dla każdego z nich, a następnie tytułem wynagrodzenia przed procesem wypłacono łącznie obu twórcom: 32.240 starych złotych w 1978 r. i 128.759.108 starych złotych w 1991 r. Natomiast ostateczne rozliczenie za projekt racjonalizatorski miało nastąpić po zakończeniu robót i obliczeniu efektów rzeczywistych. Wnioskodawca podał, że wraz z drugim współautorem projektu nie zgodzili się na dopisanie dwóch nazwisk z kierownictwa firmy do ich projektu oraz podział "po połowie" należnej im nagrody za wniosek racjonalizatorski. Twórcy projektu wystąpili na drogę sądową przeciwko [...] Przedsiębiorstwu Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego nr [...], którego założycielem był Wojewoda [...] i w dniu [...] czerwca 1992 r. złożyli pozew o zasądzenie od ww. Przedsiębiorstwa na ich rzecz kwoty 992.500.000 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami sporu z tytułu wynagrodzenia za stosowanie opracowanego przez nich projektu racjonalizatorskiego. Przedsiębiorstwo na drodze ugody pozasądowej w 1998 r. w toku procesu wypłaciło autorom projektu 22.913,45 nowych złotych z odsetkami od tej sumy w kwocie 5.400 zł tytułem wynagrodzenia za projekt i autorzy projektu w tym zakresie ograniczyli swoje powództwo.