Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, Protokolant specjalista Marcin Kwiatkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń oddala skargę
Decyzją z dnia (...) stycznia 2019 r. nr (...) Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia (...) listopada 2018 r. nr (...) odmawiającą wydania M. L.(dalej: Skarżący) pozwolenia na broń palną w celu uśmiercania zwierząt.
Decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym:
Skarżący wniósł o wydanie mu pozwolenia na broń palną w celu uśmiercania zwierząt. Podniósł, iż posiadanie broni palnej innej niż myśliwska spowoduje poprawę efektywności jego działalności gospodarczej w zakresie odłowów i odstrzałów dzikich zwierząt oraz podniesienie bezpieczeństwa. Dzięki użyciu amunicji o zmniejszonej energii oraz o znikomym prawdopodobieństwie do rykoszetów, Skarżący będzie mógł podejmować działania w terenach zurbanizowanych bądź wewnątrz budynków, w sytuacjach, w których dotychczas odmawiał wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Organy obu instancji odmówiły wydania pozwolenia na broń palną w celu uśmiercania zwierząt.
W skardze do tutejszego Sądu M. L. zarzucił zaskarżonej decyzji Komendanta Głównego Policji niewłaściwą interpretację przepisów o uśmiercaniu zwierząt, wadliwą interpretację art. 4 oraz art. 33 ustawy o ochronie zwierząt, co zdaniem Skarżącego spowodowało wydanie decyzji, opartej na dowolnej ocenie przepisów ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o ochronie praw zwierząt, a ponadto godzi w interes społeczny. Skarżący podniósł, iż posiadanie broni palnej innej niż myśliwska, spowoduje poprawę efektywności jego działalności gospodarczej w zakresie odłowów i odstrzałów dzikich zwierząt oraz podniesienie bezpieczeństwa i możliwości działań w opisanym zakresie.
Wskazując na powyższe Skarżący zaskarżył decyzję Komendanta Głównego Policji, a także poprzedzającą ją decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. w całości, wnosząc o sądową kontrolę powyższych rozstrzygnięć.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując w całości stanowisko, wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga musiała zostać oddalona.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli wnioskodawca nie stanowi zagrożenia dla samego siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego oraz przedstawi ważną przyczynę posiadania broni. Przepis art. 10 ust. 2 w.w. ustawy stanowi, iż pozwolenie na broń wydaje się w szczególności w celach: 1) ochrony osobistej, 2) ochrony osób i mienia, 3) łowieckich, 4) sportowych, 5) rekonstrukcji historycznych, 6) kolekcjonerskich, 7) pamiątkowych i 8) szkoleniowych. Katalog ten ma charakter otwarty, na co wskazuje zwrot "w szczególności". Strona może zatem wystąpić o wydanie pozwolenia na broń w innym, wskazanym przez siebie celu, a obowiązkiem organu jest podjęcie czynności pozwalających na ustalenie, czy wyjaśnienia strony (dotyczące danego celu), są wystarczające dla pozytywnego rozpatrzenia jej żądania.