Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Adam Lipiński, Ewa Marcinkowska (sprawozdawca), Protokolant spec. Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2012 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) oddala skargę; 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. M. P. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/7

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: Prezes ZUS) decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2012 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] stycznia 2012 r., o odmowie przyznania J. B. świadczenia w drodze wyjątku.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z dnia 10 sierpnia 2011 r. J. B. wystąpił do Prezesa ZUS o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku. We wniosku podniósł, że prawomocnym wyrokiem z dnia [...] stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił jego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w N. Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2010 r., którym oddalone zostało jego odwołanie od decyzji ZUS Oddział w N. z [...] grudnia 2009 r. odmawiającej mu przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w trybie zwykłym z uwagi na niespełnienie wymagań określonych w art. 57 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wnioskodawca stwierdził, iż nie ma prawnych podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. wyroku. Spełnia jednak wszelkie przesłanki z art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych niezbędne do otrzymania renty w trybie szczególnym będącej świadczeniem przyznawanym w drodze wyjątku z uwagi na stale pogarszający się stan jego zdrowia, a także warunki życia, poprzez brak niezbędnych środków na sfinansowanie kosztownego leczenia, rehabilitacji, a przy tym na zapewnienie minimalnych warunków egzystencji. Wnioskodawca podniósł, że stan jego zdrowia znacznie się pogarsza. W dniu [...] lipca 2008 r. lekarz orzecznik ZUS uznał, iż jest on całkowicie niezdolny do pracy od października 2003 r., a także trwale niezdolny do samodzielnej egzystencji od listopada 2005 r. Spełnia tym samym ustawową przesłankę tj. wymóg całkowitej niezdolności do pracy. Ponadto, do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy wykazał okresy składkowe i nieskładkowe, co wynika z dokumentacji zgromadzonej w aktach ZUS, brak w nich również przerw przekraczających 6 miesięcy. Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności uznał go natomiast orzeczeniem z dnia [...] października 2007 r. za osobę na stałe niezdolną do pracy w stopniu znacznym. W ocenie wnioskodawcy, całkowita niezdolność do pracy jest szczególną okolicznością, jako że jest to stan udaremniający i wykluczający jego aktywność zawodową. Podniósł ponadto, że w trakcie leczenia i badań wykryto u niego niedocukrzenie - hipoglikemię, której przyczyną jest guz trzustki, nowotwór. Jego stan kardiologiczny oraz neurologiczny ulega również znacznemu pogorszeniu. Terapia farmakologiczna jest natomiast niezwykle kosztowna. Jego sytuacja życiowa jest zatem obiektywnie bardzo trudna, a środki finansowe, jakimi dysponuje są niewystarczające na zaspokojenie niezbędnych potrzeb. Utrzymuje się jedynie z zasiłku stałego w wysokości 324,00 zł, jaki został mu przyznany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, a także z zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153,00 zł. Środki, które otrzymuje nie pozwalają na zapewnienie minimalnych warunków egzystencji, a co dopiero na zakup kosztownych leków zalecanych przez prowadzących lekarzy, kardiologów oraz diabetologów.

Strona 1/7