Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Adam Lipiński Sędzia WSA - Bronisław Szydło Asesor WSA - Jarosław Trelka (spr.) Protokolant: - Małgorzata Płodzicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1) uchyla zaskarżona decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] stycznia 2006 r. numer [...], 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] czerwca 2003 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2003 r. odmawiającą J. J. renty w drodze wyjątku. Wskazał w niej, że jej ostatni udowodniony okres składkowy przypada na [...] marca 1975 r., a z przeprowadzonego postępowania nie wynika, aby po tej dacie zaszły szczególne okoliczności uniemożliwiające J. J. zatrudnienie. Całkowita niezdolność do pracy powstała u niej dopiero od maja 1999 r. Od zaprzestania opieki nad dzieckiem w czerwcu 1982 r. do chwili powstania tej całkowitej niezdolności do pracy skarżąca nie udokumentowała żadnego okresu ubezpieczenia. W ciągu 56 lat swojego życia udowodniła jedynie 13 lat i 2 miesiące takiego ubezpieczenia.

Wyrokiem z dnia 6 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi J. J. na powyższą decyzję, uchylił ją, uchylił również decyzję ją poprzedzającą. Powodem uchylenia tych decyzji były braki postępowania dowodowego: brak ustalenia przyczyn, dla których skarżąca przerwała zatrudnienie po wyczerpaniu urlopu wychowawczego w 1982 r., brak dokumentacji medycznej skarżącej z jej pobytu w Klinice przy ul. [...] w K., brak wyjaśnienia rozbieżności co do daty powstania całkowitej niezdolności do pracy skarżącej (jedno z orzeczeń orzecznika ZUS wskazywało tę datę na 1991 r., inne na maj 1999 r.). Organ nie odniósł się też do kwestii znaczenia prawnego faktu, że syn skarżącej, P., wymagał szczególnej troski, nie ocenił, czy ta okoliczność stanowi szczególną okoliczność w rozumieniu art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Po przeprowadzeniu dalszego postępowania decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. Prezes ZUS ponownie odmówił skarżącej renty w drodze wyjątku. Wskazał w niej, że ostatni okres składkowy przypada na dzień [...] marca 1975 r. W okresach od [...] marca 1975 r. do [...] marca 1978 r. oraz od [...] czerwca 1979 r. do [...] czerwca 1982 r. skarżąca sprawowała opiekę nad synem. W dniu [...] lipca 2004 r. lekarz orzecznik uznał, że częściowa niezdolność do pracy skarżącej powstała w 1991 r., a całkowita - w maju 1999 r. Poproszona o przedstawienie dowodów leczenia dziecka, które uniemożliwiało pracę zawodową, skarżąca przedstawiła zaświadczenie o stanie zdrowia, z którego nie wynika, aby od [...] czerwca 1982 do [...] maja 1999 r. stan zdrowia dziecka uniemożliwiał jej zatrudnienie.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzją z dnia [...] września 2004 r. Prezes ZUS utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia [...] sierpnia 2004 r. i powtórzył swoją argumentację. W uzasadnieniu powołał się na orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z [...] marca 2003 r.

Po rozpoznaniu skargi J. J. na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 maja 2005 r. ponownie uchylił obydwie wydane w sprawie decyzje. Sąd wskazał, że organ ponownie nie wykonał swojego obowiązku zebrania wszystkich niezbędnych dowodów w sprawie. Organ nie ustalił przyczyn zaprzestania przez skarżącą zatrudnienia w związku z wykonywaniem opieki nad synem, nie dotarł do dokumentacji lekarskiej, która pozwoli ocenić, czy jej syn był dzieckiem specjalnej troski i czy wymagał opieki, a jeśli tak, to w jakim czasie.

Strona 1/6