Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2009 r. sprawy ze skargi J. F. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Minister Obrony Narodowej decyzją nr [...] z [...] lipca 2007 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku J. F. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] maja 2007 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Sekretarza Stanu - I Zastępcy Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] października 2005 r. i utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej nr [...] z dnia [...] lutego 2005 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w L. nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 r. w przedmiocie zwolnienia przez J. F. osobnej kwatery stałej w L. przy ulicy [...], utrzymał w mocy decyzję Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] maja 2007 r.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu [...] lipca 1990 r. J. F., nabył na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego lokal mieszkalny przy ulicy [...] w S. za kwotę [...]. Następnie wnioskiem z dnia [...] września 1990 r. wystąpił do Szefa Wojskowego Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego w L. o przyznanie bezzwrotnej pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej na kapitalny remont tego mieszkania.
Decyzją nr [...] z dnia [...] października 1990 r. wskazany organ przyznał bezzwrotną pomoc finansową w wysokości [...].
W związku ze zmianą miejsca pełnienia służby wojskowej, na wniosek ww. Komendant Garnizonu L., na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 ze zm.) decyzją nr [...] z dnia [...] marca 1994 r. przyznał J. F. osobną kwaterę stałą na czas pełnienia służby, położoną w L. przy ulicy [...].
W dniu [...] lutego 2003 r. J. F. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej. Wobec powyższej okoliczności Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w L. decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2003 r. wezwał J. F. do opuszczenia zajmowanej kwatery w L. wraz z zamieszkałymi z nim osobami i przekazania jej do dnia [...] grudnia 2003 r. do dyspozycji Agencji. Decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W dniu [...] czerwca 2004 r. J. F. wystąpił do Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w L. nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 r., podnosząc, że nie otrzymał przewidzianej w art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368 ze zm.) pomocy finansowej oraz fakt, że decyzja ta została oparta na nieobowiązującym przepisie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.