Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia Komendanta Głównego Państwowej straży Pożarnej nr [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędziowie WSA Joanna Kube Ewa Marcinkowska (spr.) Protokolant Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2010 r. sprawy ze skargi J. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia Komendanta Głównego Państwowej straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6195 Funkcjonariusze Straży Pożarnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż pożarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/5

J. R. wniósł skargę na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności postanowienia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej (dalej PSP) z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP w K. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] wydanego w sprawie bezczynności Komendanta Miejskiego PSP w G.

Do wydania powyższego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Postanowieniem z dnia [...] października 2009 r. nr [...][...] Komendant Wojewódzki PSP w K., odpowiadając na zażalenie J. R. dotyczące bezczynności Komendanta Miejskiego PSP w G., stwierdził, że organ ten nie pozostaje w bezczynności.

Wnioskiem z dnia 3 listopada 2009 r. J. R. zwrócił się do Komendanta Głównego PSP o stwierdzenie nieważności wskazanego wyżej postanowienia [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] października 2009 r. Jako podstawę swojego żądania wskazał art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 157 § 1 k.p.a.

W uzasadnieniu wniosku podał, że postanowienie to w sposób rażący narusza: art. 6-11 k.p.a. przez oczywiste niezastosowanie tych przepisów bądź przez dowolną interpretację tych przepisów, art. 104 § 1 k.p.a. przez dowolne zastosowanie tych przepisów, art. 107 w związku z art. 140 k.p.a. przez zaniechanie obowiązku prawidłowego uzasadnienia zaskarżonej decyzji, tj. w sposób zgodny z zasadami wyrażonymi w art. 7-9 oraz 11 k.p.a. Ponadto J. R. zarzucił nierozważnie przez organ możliwości zastosowania wszystkich przepisów mogących mieć zastosowanie w sprawie, naruszenie jego praw zawartych w Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz rażące naruszenie art. 35 i 36 k.p.a. przez niezałatwienie sprawy w terminie i w formie odpowiadającej prawu i niedopełnienie obowiązku wskazania nowego terminu załatwienia sprawy.

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] Komendant Główny PSP odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] października 2009 r.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego PSP z dnia [...] października 2009 r. nie przysługuje zażalenie. Wyjaśnił, powołując się na art. 126 k.p.a., że art. 156 k.p.a. stosuje się tylko do postanowień, na które przysługuje zażalenie. Stąd też sprawa nie może być weryfikowana w trybie stwierdzenia nieważności.

W piśmie z dnia 30 listopada 2009 r. J. R., powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 § 1 i § 2 k.p.a., wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o stwierdzenie nieważności powyższego postanowienia Komendanta Głównego PSP. W uzasadnieniu wniosku, podobnie jak we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r., wskazał, że postanowienie to w sposób rażący narusza: art. 6-11 k.p.a. przez oczywiste niezastosowanie tych przepisów bądź przez dowolną interpretację tych przepisów, art. 104 § 1 k.p.a. przez dowolne zastosowanie tych przepisów, art. 107 w związku z art. 140 k.p.a. przez zaniechanie obowiązku prawidłowego uzasadnienia zaskarżonej decyzji, tj. w sposób zgodny z zasadami wyrażonymi w art. 7-9 oraz 11 k.p.a. Odnośnie ostatniego z wymienionych zarzutów skarżący wyjaśnił, że naruszenie tych przepisów przejawia się brakiem wyjaśnienia zasadności przesłanek rozstrzygnięcia, brakiem wyjaśnienia całokształtu okoliczności prawnych sprawy, niewyjaśnieniem wszystkich okoliczności faktycznych mających istotne znaczenie w sprawie oraz stronniczym prowadzeniem postępowania. Ponadto zarzucił temu postanowieniu dowolną interpretację przepisów prawa i pragmatyki, nietrafność rozstrzygnięcia, przejawiającą się pominięciem w rozważaniach organu okoliczności, które mogłyby doprowadzić do dokonania odmiennych ustaleń faktycznych oraz brakiem uzasadnienia zgodnego z zasadami wyrażonymi w art. 7-9 i art. 11 k.p.a. , a także pozostawieniem poza zasięgiem rozważań istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleń i okoliczności.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6195 Funkcjonariusze Straży Pożarnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż pożarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji