Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spr.), Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Protokolant Magdalena Włodarczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2007 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów
Uzasadnienie strona 1/3

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] o odmowie przyznania K.S. renty specjalnej na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) - powoływanej dalej jako ustawa o emeryturach i rentach.

Organ wskazał, że przyznanie świadczenia na podstawie przepisu art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. W związku z tym, że powołany przepis nie precyzuje warunków jakie powinny być spełnione, aby mogła być przyznana renta lub emerytura specjalna każdy wniosek jest wnikliwie rozpatrywany i oceniany pod kątem występowania okoliczności mogących uzasadniać potraktowanie sprawy w sposób szczególny. Przy rozpatrywaniu wniosków złożonych w tym trybie sytuacja bytowa wnioskodawców brana jest pod uwagę, jednak nie stanowi jedynego kryterium przyznawania tych świadczeń. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie niezdolnej do pracy z uwagi na wiek lub stan zdrowia, znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, o ile w sprawie występują też inne okoliczności, wskazujące na jej szczególny charakter.

Prezes Rady Ministrów stwierdził, że podstawą ubiegania się o przywilej otrzymania świadczenia specjalnego są przede wszystkim udokumentowane okoliczności potwierdzające wybitne zasługi wnioskodawcy dla kraju. Zakres przedmiotowy zasług jest szeroki, ponieważ brana jest pod uwagę każda działalność, która mogła przyczynić się do rozwoju kraju. Wskazano, że wnioskodawca nie powinien upatrywać w swojej trudnej sytuacji materialnej, bądź zdrowotnej wystarczających podstaw do przyznania świadczenia specjalnego w trybie szczególnym, ponieważ nie jest to świadczenie o charakterze socjalnym. Do udzielania stosownej pomocy finansowej osobom znajdującym się w trudnych warunkach socjalno-bytowych powołane są terenowe ośrodki pomocy społecznej.

Z ustaleń organu wynika, że K.S. ma skończone 74 lata (ur. 21 kwietnia 1932 r.) i nie ma prawa do świadczenia emerytalnego. Legitymuje się czternastoletnim stażem zawodowym. Pracę zawodową rozpoczął w 1956 roku i pracował z przerwami do 1983 roku. W 1990 roku zaliczony został przez Komisję Lekarską ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia nr [...] w P. do drugiej grupy inwalidów (inwalidztwo trwałe). Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją ostateczną z dnia [...] października 2000 r. utrzymał w mocy decyzję o odmowie przyznania renty w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 lutego 2002 roku sygn. akt II SA 3147/01 oddalił skargę w tym przedmiocie.

Od 1 sierpnia 1990 roku wnioskodawca otrzymywał zasiłek stały w wysokości 418,00 zł miesięcznie, od którego opłacane były składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wymieniony otrzymywał dodatkową pomoc finansową w formie zasiłków celowych na zakup posiłków, leków, odzieży, a także w okresie jesienno-zimowym otrzymywał wsparcie finansowe na zakup opału. Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w P. wstrzymał z dniem 1 lipca 2006 r. wypłatę wymienionemu zasiłku stałego oraz zaprzestał z tym samym dniem opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne. Powodem wstrzymania był fakt, że zainteresowany odmówił złożenia wyjaśnień, w sprawie jego obecnej sytuacji materialno-bytowej. K.S. był właścicielem domu i działki o powierzchni 2332 m2 w P. Od dnia 22 maja 2006 r. zamieszkał w nowo zakupionym mieszkaniu w tym samym mieście, o łącznej powierzchni użytkowej 39,03 m2. O sprzedaży nieruchomości zainteresowany nie powiadomił właściwego miejscowo Ośrodka Pomocy Społecznej.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów