Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Służby Celnej w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sławomir Antoniuk, Protokolant Asystent sędziego Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi H.D. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba celna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej
Uzasadnienie strona 1/7

Dyrektor Izby Celnej [...] decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2010 r., na podstawie art. 104 § 1 kpa, art. 105 pkt 9, art. 107 ust. 1 pkt 2, art. 188 ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.), zwolnił H. D. ze Służby Celnej z upływem 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji. W motywach podał, że w okresie obejmującym lata 2006, 2007, 2008, 2009 oraz od 1 stycznia do 28 lutego 2010 r. absencja funkcjonariusza z powodu choroby, na okoliczność której przedłożył zwolnienia lekarskie, obejmowała łącznie 899 dni. W związku z tym dalsze pozostawanie wymienionego w służbie nie gwarantuje należytego wykonywania obowiązków służbowych i jest sprzeczne z dobrem służby.

Powyższa decyzja została doręczona pełnomocnikowi H. D. S.S. - [...], który wniósł od niej odwołanie, zaś Szef Służby Celnej stwierdził jego niedopuszczalność z uwagi na brak pełnomocnictwa S. S. do reprezentowania funkcjonariusza w postępowaniu odwoławczym. Od przedmiotowej decyzji odwołał się również sam funkcjonariusz, który zarzucił jej naruszenie:

1. art. 105 pkt 9 ustawy o Służbie Celnej, poprzez błędne uzasadnienie decyzji dobrem służby,

2. art. 67 ust. 1 Konstytucji RP, poprzez działanie organu administracji publicznej dyskryminujące funkcjonariusza celnego za stan zdrowia oraz pozbawiając go zabezpieczenia społecznego w okresie niezdolności do pracy ze względu na chorobę,

3. art. 10 kpa, poprzez pozbawienie możliwości wypowiedzenia się w sprawie przed wydaniem decyzji administracyjnej i uniemożliwienie wypowiedzenia co do zgłoszonych żądań.

Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 188 ust. 5 ustawy o Służbie Celnej, po rozpoznaniu odwołania, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, że postępowanie w sprawie zwolnienia H.D. ze Służby Celnej zostało wszczęte w dniu [...] marca 2010 r., a o zamiarze zwolnienia Dyrektor Izby Celnej [...] poinformował Związek Zawodowy [...], Związek Zawodowy [...] oraz Związek Zawodowy [...]. Powyższe organizacje związkowe nie wniosły zastrzeżeń odnośnie przedmiotowego zamiaru na co wskazują pisma z dnia 2 marca 2010 r., natomiast w dniu 6 kwietnia 2010 r. Przewodniczący [...] zwrócił się do organu o ponowne przeanalizowanie kwestii zwolnienia H. D. ze służby, z uwagi na jego trudną sytuację zawodową, zdrowotną i rodzinną.

Organ odwoławczy ponownie wskazał na absencję chorobową funkcjonariusza wynoszącą od 2006 r. 899 dni i stwierdził, że tak znaczna absencja, jej charakter (żadna z poszczególnych nieobecności w służbie nie przekraczała 30 dni, zaświadczenia lekarskie wystawiane były przez lekarzy wielu specjalności) oraz jej negatywne następstwa powodują, iż uzasadnione jest stanowisko organu I instancji, że dalsze pozostawanie zainteresowanego w służbie nie gwarantuje należytego wykonywania obowiązków służbowych i jest sprzeczne z dobrem służby. W sytuacji, gdy miejscem pełnienia służby funkcjonariusza był graniczny Oddział Celny [...], zaś do jego obowiązków należało m.in. przeprowadzanie kontroli celnej, przyjmowanie zgłoszeń celnych, dokonywanie bieżącej analizy ryzyka na etapie przyjęcia i weryfikacji zgłoszenia celnego i rewizji, obejmowanie towaru wnioskowaną procedurą lub nadanie towaru innego przeznaczenia celnego, określanie kwoty długu celnego, kontrola dewizowa itp., oczywistym jest w ocenie organu, iż częste nieobecności w służbie dezorganizowały płynne i terminowe wykonywanie zadań w oddziale oraz wymuszały zlecanie służby innym funkcjonariuszom w godzinach nadliczbowych.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba celna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej