Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Kube Sędzia WSA - Piotr Borowiecki Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 maja 2017 r. sprawy ze skargi M.D. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego - oddala skargę -
Orzeczeniem Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w O. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] skarżący M. D. został uznany za całkowicie niezdolnego do służby w Policji i po rozpoznaniu jego odwołania, Okręgowa Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w G. orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...], utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie.
Po złożeniu skargi na powyższe orzeczenie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 19 listopada 2015 r. sygn. akt III SA/Gd 593/15, uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej niezdolności do służby, zaś w pozostałej części odrzucił skargę.
Od powyższego wyroku skarżący złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Następnie Komendant Powiatowy Policji w G. rozkazem personalnym z dnia [...] marca 2016 r. nr [...], działając na postawie art. 41 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 45 ust. 3 ustawy o Policji ( w związku z orzeczeniem trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską), zwolnił skarżącego ze służby, nadając jednocześnie powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, Komendant Wojewódzki Policji w O. decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny.
Po wniesieniu skargi na powyższą decyzję, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 926/16, uchylił zaskarżoną decyzję i w uzasadnieniu wskazał, że w dniu zwolnienia skarżącego ze służby, nie istniało prawomocne orzeczenie lekarskie o uznaniu skarżącego za niezdolnego do służby.
Pismem z dnia [...] listopada 2016 r. skarżący wniósł o wznowienie w trybie art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. postępowania w sprawie zwolnienia ze służby, bowiem - jego zdaniem - podstawą wznowienia winien być wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 sierpnia 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 926/16, eliminujący z obrotu prawnego decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...].
W tej sytuacji Komendant Wojewódzki Policji w O. postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...], odmówił wznowienia postępowania w sprawie zwolnienia skarżącego ze służby w Policji.
Następnie Komendant Wojewódzki Policji w O. postanowieniem z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...], działając na podstawie 97 § 1 pkt 4 w zw. z art. 140 k.p.a., zawiesił postępowanie w sprawie odwołania skarżącego od rozkazu personalnego Komendanta Powiatowego Policji w G. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby. U uzasadnieniu podał, że do chwili obecnej nie zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z wniesioną przez skarżącego skargą kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 listopada 2015 r. sygn. akt III SA/Gd 593/15, a od jego ustaleń zależy prawomocne orzeczenie lekarskie o zdolności bądź o niezdolności do służby w Policji.
W zażaleniu z dnia [...] stycznia 2017 r. skarżący wskazał na błędną - jego zdaniem - wykładnię art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. dokonaną przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w O.