Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung Anna Mierzejewska Protokolant Aleksandra Weiher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2010 r. sprawy ze skargi M.G. i R.G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia zajmowanego lokalu mieszkalnego oraz wysokości należnych opłat i odszkodowań 1. oddala skargę w stosunku do M.G., 2. odrzuca skargę w stosunku do R.G.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] , wydaną na podstawie art. 104 kpa oraz art. 13 ust. 6 i art. 37a ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.), Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w [...] orzekł o zobowiązaniu M. G. i R. G. do opróżnienia lokalu mieszkalnego nr [...] przy ulicy [...] w [...] , do uiszczenia opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz zapłaty odszkodowania w wysokości 200% wartości należnych opłat za używanie lokalu, za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania, począwszy od dnia kiedy niniejsza decyzja stanie się ostateczna do dnia opróżnienia lokalu.
Stan faktyczny sprawy ustalony przez organ przedstawia się następująco:
Przedmiotowy lokal został przydzielony W. C., jako żołnierzowi zawodowemu z rodziną, na podstawie imiennego nakazu przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia [...] stycznia 1973 r. Przy ustalaniu należnej powierzchni mieszkalnej uwzględniono żonę K. C. oraz pasierbicę - M. C. (obecnie G.). Po śmierci żony - K. C., w dniu 27 sierpnia 1978 r. W. C. wyprowadził się i wymeldował z lokalu. Zamieszkał z nową rodziną w lokalu nr [...] przy ulicy [...] w [...] , a następnie w dniu 18 listopada 1982 r. wystąpił z prośbą o unieważnienie nakazu przydziału kwatery przy ulicy [...] . Kierownik Garnizonowej Administracji Mieszkań Nr [...] w [...] w dniu [...] grudnia 1982 r. unieważnił imienny nakaz przydziału kwatery stałej nr [...] z dnia [...] stycznia 1973 r. W lokalu tym pozostała M. (obecnie) G. wraz z synami R. i M. G.
Organ podał, że w dniu 14 listopada 2002 r. wyrokiem o sygnaturze akt [...] Sąd Rejonowy [...] Wydział [...] Cywilny orzekł, że pomiędzy M.G., a Wojskową Agencją Mieszkaniową nie istnieje stosunek najmu lokalu nr [...] przy ulicy [...] w [...] .
Pismem z dnia 24 września 2008 r. M. G. i jej syn R. G. zostali powiadomieni o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie zajmowania bez tytułu prawnego lokalu nr [...] przy ulicy [...] w [...] . Nie zostało natomiast wszczęte postępowanie wobec syna M. G. - M. G., z uwagi na informacje dotyczące jego niepełnosprawności, jak też złożone do akt zaświadczenie, potwierdzające tę okoliczność. Organ podał też, że wniosek M. G. o wydanie decyzji o prawie zamieszkiwania w ww. lokalu, w trybie art. 29 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP został rozpatrzony negatywnie decyzją Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w [...] z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...] .
Uzasadniając swoją decyzję i uznając, że M. G. zajmuje przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego organ stwierdził, że brak jest przesłanek do uznania, że nabyła ona prawo do tego lokalu na podstawie przepisów art. 23 ust. 1 a i 1b ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203 ze zm.). Zgodnie bowiem z tym przepisem w razie śmierci osoby, której do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. do dnia 30 czerwca 2004 r. przydzielono osobną kwaterę stałą, zamieszkałej w lokalu mieszkalnym będącym w dyspozycji WAM, nie będącym kwaterą, wspólnie z nią zamieszkałe w chwili śmierci osoby, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, w brzmieniu nadanym tą ustawą, mają prawo zamieszkiwać w tym lokalu. Organ uznał, że strona nie spełnia warunku opisanego w tym przepisie bowiem, W. C. opuścił przedmiotowy lokal, wymeldował się i scentralizował swoje życie osobiste z nowo założoną rodziną w lokalu, w którym głównym najemcą jest jego druga żona.