1. Przyznanie świadczenia określonego w art. 8 ust. 1 ustawy pozostawione jest w do uznania Ministra Obrony Narodowej.
2. Ustawodawca w przepisie art. 8 ust. l ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin nie wskazuje żadnego kryterium, jakim powinien kierować się organ, przyznając w drodze wyjątku wojskowe zaopatrzenie emerytalne. Kryterium to jest otwarte. Podstawowy wymóg przyznania świadczenia to niemożność nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego przewidzianego w tej ustawie i występująca w sprawie jednocześnie wyjątkowość sytuacji zainteresowanego, którą można rozumieć w dwojaki sposób. Jako szczególnie wyjątkowy zbieg okoliczności uniemożliwiający uzyskanie wojskowego zaopatrzenia emerytalnego w trybie zwykłym, lub jako wyjątkową sytuację leżąca po stronie zainteresowanego, która uzasadnia przyznanie wojskowego zaopatrzenia emerytalnego w drodze wyjątku mimo niemożności nabycia tego uprawnienia w trybie zwykłym. W każdym jednakże przypadku niezbędne jest istnienie w sprawie owej wyjątkowości, której kryterium pozostaje otwarte.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Sędziowie WSA Bronisław Szydło, Adam Lipiński (spr.), Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2009 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury wojskowej w drodze wyjątku: - oddala skargę.
Decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. Minister Obrony Narodowej, na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § l pkt l Kpa oraz art. 8 ust. l ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (tekst jednolity - Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku kpt. rez. A. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] listopada 2008 r. odmawiającą przyznania emerytury wojskowej w drodze wyjątku.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał co następuje:
Kpt. rez. A. S. (ur. w 1961 r.) w dniu 16 maja 2005 r. wystąpił do Ministra Obrony Narodowej o przyznanie emerytury w drodze wyjątku. Postępowanie zostało zawieszone do chwili rozstrzygnięcia przez Sądy Powszechne prawa do wojskowej emerytury i wojskowej renty inwalidzkiej.
W zakresie emerytury Wojskowej - Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. Wydział X Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt. [...]), wyrokiem z dnia [...] października 2006 r. oddalił odwołanie kpt. rez. A. S. od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w K. z dnia [...] kwietnia 2006 r. Nr [...] o odmowie przyznania emerytury wojskowej, zaś Sąd Apelacyjny w K. III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt [...]) wyrokiem z dniu [...] listopada 2007 r. oddalił apelację zainteresowanego w przedmiotowej sprawie. Natomiast w zakresie wojskowej renty inwalidzkiej - Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. Wydział X Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt. [...]) wyrokiem z dnia [...] czerwca 2007 r. oddalił odwołanie kpt. rez. A. S. od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w K. z dnia [...] lipca 2005 r. Nr [...] o odmowie przyznania wojskowej renty inwalidzkiej, zaś Sąd Apelacyjny w K. III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt [...]) wyrokiem z dniu [...] maja 2008 r. oddalił apelację w przedmiotowej sprawie.
W dniu 22 sierpnia 2008 r. zainteresowany ponowił wniosek o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku i organ podjął postępowanie.
A. S. zawodową służbę wojskową pełnił od dnia 31 lipca 1980 r. do dnia 29 stycznia 1993 r. tj. 12 lat, 5 miesięcy i 29 dni. Z zawodowej służby wojskowej został zwolniony decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z dnia [...] grudnia 1992 r. na podstawie art. 75 ust. l pkt 7 obowiązującej w tym czasie ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, póz. 31), tj. wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego przez żołnierza zawodowego. Zgodnie zapisem art. 7 ust. l ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 29, poz. 139 ze zm.), obowiązującej w dniu zwolnienia zainteresowanego z zawodowej służby wojskowej, w razie zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej na własną prośbę emerytura wojskowa przysługiwałaby, jeżeli żołnierz posiadał 15 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.