Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.) Olga Żurawska-Matusiak Protokolant Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego - oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów
Uzasadnienie strona 1/5

Prezes Rady Ministrów decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2010 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] grudnia 2009 r., odmawiającą R. K. przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, co następuje:

Przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie posiadającej wybitne, niepowtarzalne zasługi w jakiejś dziedzinie aktywności np. zawodowej, artystycznej, społecznej czy politycznej, lub osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej w wyniku nadzwyczajnych zdarzeń losowych. Przy rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczeń specjalnych sytuacja bytowa wnioskodawców brana jest pod uwagę, jednak nie stanowi jedynego kryterium przyznawania tych świadczeń.

R. K. we wniosku o przyznanie renty specjalnej podał, że [...] 1982 r. został internowany na pół roku. Doznał w związku z tym wielu cierpień, zwłaszcza psychicznych, gdyż w miejscu odosobnienia panowała raz dobra, koleżeńska atmosfera, a raz wzajemnej podejrzliwości, a ponadto cierpiał z powodu oddalenia od rodziny, otoczenia, z powodu przesłuchiwania i pragnienia wyjścia na wolność. W połowie czasu internowania zaczął chorować [...], co objawiało się [...]. Po wyjściu na wolność choroba się pogłębiła. Z trudnością skończył studia, w trakcie których, w [...] roku rozpoczął leczenie farmakologiczne. Wkrótce poznał przyszłą żonę, z którą ma [...] syna. Cały czas prowadził działalność konspiracyjną polegającą na drukowaniu ulotek i nielegalnym kolportażu. Nie był członkiem [...] ani [...], lecz sympatykiem tych związków i szeregowym członkiem podziemnych struktur opozycyjnych. Działał natomiast w [...]. W dniu 13 grudnia 1981 r. postanowił zaprotestować i sprzeciwić się stanowi wojennemu. Zorganizował wówczas grupę kilkunastu osób, głównie studentów, która kolportowała ulotki. Na początku "skrzynka" była u niego w domu. Działalność ta trwała do czasu internowania. Po zwolnieniu w [...] 1982 r. ponownie podjął działalność konspiracyjną. Drukował z kolegami ulotki w różnych miejscach, a następnie kolportowali je oraz wydawnictwa bezdebitowe, aż do przełomu lat 1985-1986. W roku 1985 ukończył Akademię [...] uzyskując tytuł magistra [...]. Próbował podjąć pracę, co skończyło się niepowodzeniem z powodu [...]. Stan zdrowia się pogarszał. Zdał sobie sprawę, że nie ma możliwości podjęcia pracy, a żona zdecydowała się na rozwód, który otrzymała w [...] r. Od roku 1986 otrzymuje rentę inwalidzką, obecnie w kwocie 560 zł, z czego płaci alimenty na syna [...]. Utrzymuje się dzięki pomocy rodziców. Obecnie ma 50 lat i tylko stałe przyjmowanie leków powoduje, iż choroba nie pogłębia się. Ponieważ, jak podnosi, choroba [...] powodująca brak możliwości podjęcia pracy zawodowej spowodowana została jego działalnością konspiracyjną, z tego względu występuje o przyznanie renty specjalnej. Z załączonej do wniosku kopii zaświadczenia lekarskiego z 2008 r. wynika, że R. K. choruje [...] od lat 80-tych, a silny stres związany z internowaniem mógł być czynnikiem sprawczym choroby (przy kolejnym piśmie załączył kopię zaświadczenia z 1999 r., w którym podano, że choruje [...] od 1983 r. z rozpoznaniem: [...]). Nadesłał też kopię karty informacyjnej potwierdzającej pobyt w szpitalu w okresie od dnia [...] r. do dnia [...]r. i decyzji o internowaniu z dnia [...] 1982 r. oraz odcinek rentowy potwierdzający otrzymywanie renty w wyżej wskazanej kwocie. Był zatrudniony w okresach: od dnia [...]do dnia [...] 1986 r. ([...]); od dnia [...] r. do dnia [...] r. ([...]); od dnia [...] r. do dnia [...]r. ([...]); od dnia [...] r. do dnia [...] r. ([...]). W związku z uznaniem R. K. za całkowicie niezdolnego do pracy od 1986 r. przyznana została renta od dnia 1 lutego 1986 r. w kwocie minimalnej (wówczas II grupa inwalidzka).

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów