Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Iwona Dąbrowska (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Z. S. na postanowienie Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i odmowy przywrócenia terminu do wniesienia w wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - oddala skargę -
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2018 r, Nr [...] (6), wydanym na podstawie - art. 134 kpa, Prezes Rady Ministrów stwierdził uchybienie terminu do wniesienia przez Z. S. wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie przyznania świadczenia specjalnego, zakończonej postanowieniem Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] grudnia 2017 r., [...] oraz na podstawie art. 58 i art. 59 § 2 kpa, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie przyznania świadczenia specjalnego, zakończonej postanowieniem Prezesa Rady Ministrów z dnia z dnia [...] grudnia 2017 r., znak [...].
W uzasadnieniu postanowienia organ przywołał art. 127 § 3 w zw. z art. 144 kpa, zgodnie z którym stronie niezadowolonej z postanowienia przysługuje prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia i organ podał, że postanowienie Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] grudnia 2018 r., odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku Z. S. z dnia [...] listopada 2017 r. o przyznanie świadczenia specjalnego, doręczone zostało mu w dniu 15 grudnia 2017 r. Wniosek zaś o ponowne rozpatrzenie sprawy nadany został w dniu 28 grudnia 2017 r., a zatem po upływie wskazanego wyżej terminu.
Następnie organ podał, że wnioskiem nadanym dnia 28 grudnia 2017 r., występując o ponowne rozpatrzenie sprawy, Z. S. zwrócił się jednocześnie z prośbą o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniósł, że 7-dniowy termin okazał się zbyt krótki na skuteczne wniesienie kolejnego wniosku, ponieważ przed świętami był obłożnie chory, potem były święta i dopiero kiedy minęły, mógł, przy niezbędnej pomocy charytatywnej instytucji pozarządowej, sformułować niniejszy wniosek.
Poproszony o nadesłanie m.in. bliższych informacji dotyczących stanu zdrowia, Z. S. podał, że w piśmie z dnia [...] stycznia 2018 r. poinformował, że 7-dniowy termin był zbyt krótki na przygotowanie pisma z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie, gdyż w tym czasie silne zaziębienie uniemożliwiło mu wyjście z domu, lekarza nie wzywał uznając to za zbyteczne. Ponadto podał, że w jego wieku (83 lata) każda choroba jest obłożna. W dniach 18-21 grudnia 2017 r. przeleżał w łóżku. Natomiast w dniu 22 grudnia 2017 r. "wszyscy praktycznie byli już na świętach, w tym prawnicy ustawowo wspomagający w działaniach prawnych osoby wykluczone, do których się zalicza. Podniósł, że on nie umie zredagować tak ważnego pisma. Dlatego też w dniu 27 grudnia 2017 r., udał się do właściwej instytucji pozarządowej, która pomogła mu zredagować, a ponieważ w tym dniu był nadto wyczerpany, nadał je w dniu następnym, tj. 28 grudnia 2017 r. Podniósł, że jego spóźnienie nie było duże, a podane okoliczności wystarczająco je usprawiedliwiają, wyjaśniają i urealniają. Podał ponadto, że ma żonę, ale prowadzą odrębne gospodarstwa domowe, a nie ma innych osób, które mogłyby mu pomóc w okresie choroby.