Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.), Sędziowie Sławomir Antoniuk, Anna Mierzejewska, Protokolant Aleksandra Weiher, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi P. M. na postanowienie Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie z dnia [...] listopada 2009 r. Nr [...] 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu na rzecz P. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. oraz w związku z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 ze zm.) - dalej jako ustawa o IPN, utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...], zawieszające postępowanie odwoławcze od decyzji nr [...] z dnia [...] września 2009 r., wydanej z upoważnienia Dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w W.
Do wydania powyższego rozstrzygnięcia doszło w następujących okolicznościach sprawy.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2005 r. P. M. (dalej jako skarżący) wystąpił do Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o udostępnienie dokumentów/zapytanie o status pokrzywdzonego. W związku z nowelizacją ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424 ze zm.), która weszła w życie z dniem 15 marca 2007 r. złożony przez P. M. wniosek o udostępnienie dokumentów/zapytanie o status pokrzywdzonego został postanowieniem Prezesa IPN nr [...] z dnia [...] maja 2007 r. przekazany do Oddziału Biura Udostępnienia i Archiwizacji Dokumentów w W. i zrealizowany jako wniosek o udostępnienie do wglądu kopii dokumentów na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy o IPN.
W związku z przedmiotowym wnioskiem w zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej przeprowadzona została kwerenda. W jej wyniku odnaleziono materiały archiwalne dotyczące skarżącego. W dniu [...] września 2009 r. wydana została decyzja nr [...], którą odmówiono skarżącemu udostępnienia do wglądu części odnalezionych dokumentów. Jako podstawę prawną przedmiotowego rozstrzygnięcia powołano art. 31 ust. 1 pkt 2 lit. "a" i "b" ustawy o IPN. Od powyższej decyzji skarżący złożył odwołanie. W toku rozpoznawania tego odwołania Prezes IPN w dniu [...] listopada 2009 r. wydał postanowienie nr [...] o zawieszeniu postępowania odwoławczego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.
Organ uznał, że wystąpienie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz Naczelny Sąd Administracyjny do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym dotyczącym m.in. zgodności art. 31 ustawy o IPN z Konstytucją, który stanowi podstawę prawną wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu przepisów art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Uzasadniając swoje stanowisko, organ wskazał, że do wyłonienia się zagadnienia wstępnego doszło w toku prowadzonego postępowania, zaś jego rozstrzygnięcie nie należy do kompetencji organu, przed którym toczy się postępowanie, lecz do Trybunału Konstytucyjnego. Podał nadto, że w przedmiotowej sprawie spełniony został wymóg uprzedniości zagadnienia wstępnego w stosunku do wydania rozstrzygnięcia w postępowaniu administracyjnym. W ocenie organu, w sprawie odwołania skarżącego od decyzji Dyrektora Oddziału IPN w W. istnieje zależność między uprzednim rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego a rozpatrzeniem sprawy administracyjnej i wydaniem decyzji. Mając na uwadze fakt, iż sposób rozstrzygnięcia sprawy przez Trybunał Konstytucyjny oraz ocena prawna wyrażona w jego orzeczeniu, będą miały istotne znaczenie dla określenia sytuacji prawnej strony, organ uznał za zasadne zawiesić postępowanie odwoławcze.