Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung, Ewa Marcinkowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2013 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na odbywanie pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej oddala skargę
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. utrzymał w mocy decyzję Prokuratora Apelacyjnego w W. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] cofającą A. Z. zezwolenie na odbywanie pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Prokurator Apelacyjny w W. decyzją z dnia [...] lipca 2001 r. zezwolił A. Z. na odbywanie w okresie od 1 października 2001 r. do
31 marca 2004 r. pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej w okręgu Prokuratury Okręgowej w W. Następnie na wniosek Prokuratora Okręgowego w W. Prokurator Apelacyjny w W. decyzją z dnia [...] lipca 2003 r. cofnął A. Z. zezwolenie na odbywanie aplikacji pozaetatowej.
Z wniosku Prokuratora Okręgowego w W. wynikało, że w dniu 14 lipca 2003 r. wszczęte zostało przez Prokuraturę Rejonową [...] śledztwo o czyn z art. 228 § 1 K.k. w sprawie przyjmowania korzyści majątkowych od różnych osób przez A. Z., pełniącego funkcję asystenta doradcy prawnego Spółdzielni [...].
A. Z. pismem z dnia 6 sierpnia 2003 r. odwołał się od powyższej decyzji, wnosząc o wyrażenie zgody na warunkowe odbywanie aplikacji pozaetatowej. Prokurator Apelacyjny w W. pismem z dnia 14 sierpnia 2003 r. poinformował A. Z., że od decyzji cofnięcia zgody na odbywanie aplikacji nie przysługuje odwołanie do jednostki nadrzędnej, jak również skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz, że obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wyrażenia zgody na warunkowe odbywanie pozaetatowej aplikacji prokuratorskiej. Pismem z dnia 3 października 2003 r., złożonym w dniu
13 października 2003 r. A. Z. odwołał się od decyzji Prokuratora Apelacyjnego w W. do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego.
Ponadto, w dniu 17 października 2003 r. A. Z., powołując się na art. 47 ustawy o prokuraturze, złożył zażalenie w trybie drogi służbowej na decyzję Prokuratora Apelacyjnego w W..
W odpowiedzi na ww. pisma, dyrektor Departamentu - Centrum Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości pismem z dnia [...] grudnia 2003 r. poinformował, że przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuratorze nie stanowią, iż Prokurator Generalny jest organem drugiej instancji w stosunku do prokuratora apelacyjnego, który rozstrzyga o cofnięciu zgody na odbywanie aplikacji pozaetatowej. Cofnięcie zgody na odbywanie aplikacji pozaetatowej należy uznać za czynność publicznoprawną. W tej sytuacji skarżącemu służy prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, przed której wniesieniem winien zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia
4 marca 2005 r. odrzucił skargę A. Z.. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że cofnięcie zezwolenia przez Prokuratora Apelacyjnego w W. na odbywanie aplikacji nie jest decyzją administracyjną ani innym aktem, na który przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Od powyższego postanowienia A. Z. wniósł skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 lutego 2006 r. zawiesił postępowanie wszczęte na podstawie skargi kasacyjnej A. Z., w związku z przedstawieniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego, dotyczącego wyjaśnienia, czy przepisy art. 94 a i 91 ust. 4 ustawy o prokuraturze w zakresie, w jakim nie przewidują min. sądowej kontroli decyzji prokuratora apelacyjnego o odmowie wyrażenia zgody na odbywanie aplikacji pozaetatowej, są zgodne z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.