Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Sędzia WSA Adam Lipiński Sędzia WSA Sławomir Antoniuk Protokolant Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2010 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu pierwszej instancji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz J. K. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej
Uzasadnienie strona 1/7

Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania J. K. od decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we [...] z dnia [...] października 2009 r. nr [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej podał, iż lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w [...] został przydzielony A. K. na podstawie decyzji Dowódcy Garnizonu [...] nr [...] i protokołu przyjęcia osobnej kwatery stałej z dnia 26 kwietnia 1982 r. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej podstawowej ww. lokalu uwzględniono członków rodziny A. K. tj. żonę J. K. oraz synów M. K. i P. K.

A. K. zmarł [...] lipca 2009 r.

W dniu 14 lipca 2009 r. do Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM we [...] wpłynął wniosek J. K. - wdowy po A. K. - o uregulowanie tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w [...] w związku ze śmiercią męża.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM we [...] decyzją nr [...] z dnia [...] października 2009 r. odmówił przyznania J. K. prawa zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym nr [...] przy ul. [...] w [...].

Odwołanie od przedmiotowej decyzji zaskarżyła J. K. Wniosła o jej uchylenie i przyznanie na swoją rzecz prawa do zamieszkiwania w opisanym lokalu mieszkalnym. W ocenie strony, kwestionowana decyzja była niesłuszna merytorycznie i jednocześnie sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Podniosła, że decyzja naruszyła prawa nabyte jej zmarłego męża, a w związku z sukcesją po zmarłym mężu także i jej prawa .

Następnie Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przytoczył podstawę prawną zaskarżonej decyzji, a mianowicie treść art. 23 ust. 1a i ust. 1b ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203 ze zm.), zgodnie z którym w razie śmierci osoby - której do dnia wejścia w życie tej ustawy (tj. do dnia 30 czerwca 2004 roku) przydzielono osobną kwaterę stałą - zamieszkałej w lokalu mieszkalnym będącym w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, niebędącym kwaterą, wspólnie zamieszkałe z nią w chwili śmierci osoby, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu (...) tj. małżonek, dzieci własne, przysposobione, przyjęte na wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, jak również dzieci małżonka, zwane dalej "dziećmi", do czasu zawarcia związku małżeńskiego, nie dłużej jednak niż do dnia ukończenia dwudziestu pięciu lat życia, chyba że przed tym dniem stały się niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji i nie zawarły związku małżeńskiego, mają prawo zamieszkiwać w tym lokalu mieszkalnym.

Stosownie zaś do normy zawartej w art. 23 ust. 1b ustawy nowelizującej w takim przypadku, jak dalej wyjaśnił organ odwoławczy, dyrektor oddziału regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej wydaje tym osobom decyzję o prawie zamieszkiwania.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej