Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.) Sędzia WSA Janusz Walawski Protokolant Referent - stażysta Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi T.H. na postanowienie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1) uchyla zaskarżone postanowienie 2) stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu 3) zasądza od Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na rzecz skarżącego T.H. kwotę 757,44 (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści cztery grosze) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismami z 1 czerwca 2010 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego zwrócił się do Przewodniczącego Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich oraz do Przewodniczącego Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego z prośbą o opinię w zakresie możliwości odwołania Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w [...] , zgodnie z art. 38 ust. 5 ustawy z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym.
W pismach tych Minister wskazał, że T. H.(dalej jako skarżący), Rektor Akademii, uporczywie nie realizuje obowiązku ustawowego nakazującego współpracę z organami kolegialnymi uczelni, ponadto w bieżącej działalności uczelni rektor podejmuje decyzje bez zasięgania wymaganych statutem opinii kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni. W opinii Ministra wielokrotność i ciągłość naruszeń statutu, w tym również uniemożliwienie funkcjonowania senatu uczelni, pozwala na uznanie tych czynów za rażące naruszenie prawa.
W odpowiedzi na pismo Ministra, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego uchwałą z [...] czerwca 2010 r. nr [...] uznała, że istnieją podstawy pozwalające postawić Rektorowi Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w [...] zarzut rażącego naruszenia prawa, statutu uczelni oraz Kodeksu Dobrych Praktyk w Szkołach Wyższych, a Przewodniczący Konferencji Rektorów pismem z [...] lipca 2010 r. nie zgłosił zastrzeżeń wobec ewentualnej inicjatywy Ministra skorzystania z uprawnień wynikających z art. 38 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego pismem z [...] lipca 2010 r. znak [...] , skierowanym do T. H. - Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w [...] , na podstawie art. 38 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, odwołał go z dniem [...] sierpnia 2010 r. ze stanowiska Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w [...] , w związku z rażącym naruszeniem prawa.
Uzasadniając powyższe, organ podniósł, że odwołanie ze stanowiska jest konsekwencją braku współpracy pomiędzy organem jednoosobowym a organami kolegialnymi uczelni. Wskazał, że Rektor nie zwoływał nadzwyczajnych posiedzeń Senatu, na wniosek uprawnionej grupy senatorów, utrudniając funkcjonowanie najważniejszego kolegialnego organu uczelni, powołał Kanclerza bez zasięgnięcia wymaganej prawem opinii Senatu, nie podjął działań zmierzających do uzupełnienia składu kolegialnych organów wyborczych, podejmował decyzje bez zasięgania opinii Senatu oraz kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni w sprawach personalnych, jak i w sprawach organizacyjnych. Podniósł, iż w związku z utratą możliwości efektywnej współpracy z Senatem nie uzyskał zatwierdzenia sprawozdania z działalności oraz sprawozdania finansowego, jak również planu rzeczowo-finansowego Akademii, a to przyczyniło się do zwiększenia zadłużenia uczelni, jak również nieterminowego regulowania należności publiczno-prawnych. Podkreślił, że nie nastąpiło skuteczne rozpatrzenie wniosku Ministra o odwołanie Rektora, bowiem Rektor nie wyznaczył, wbrew poleceniu Ministra, prorektora upoważnionego do podejmowania działań w zastępstwie zawieszonego Rektora. Wskazał, że w okresie od 1 lipca 2010 r. Rektor nie podpisał żadnych dokumentów związanych z funkcjonowaniem uczelni, do podpisania których upoważniony jest wyłącznie Rektor jako organ jednoosobowy. Reasumując, Minister stwierdził, że skala nieprawidłowości w działalności Rektora, wielokrotność i ciągłość naruszeń prawa, które uniemożliwiają funkcjonowanie uczelni spowodowały uznanie ich za rażące naruszenie prawa, do którego odnosi się art. 38 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i stanowiły podstawę odwołania. Wskazał przy tym, że pozytywne opinie dotyczące odwołania ze stanowiska rektora wydały Rada Główna Szkolnictwa Wyższego oraz Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich.