Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie dostępu do informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Janusz Walawski, Protokolant Agnieszka Kolasa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2008 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie dostępu do informacji publicznej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/3

Minister Sprawiedliwości, decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2008 r., na podstawie art. 158 § 1 kpa, po rozpatrzeniu wniosku Stowarzyszenia [...] z dnia 24 grudnia 2007 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] o utrzymaniu w mocy decyzji Prezesa Sądu Okręgowego w T. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...], postanowił odmówić stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu organ podał, że pismem z dnia 24 grudnia 2007 r. Stowarzyszenie [...] wniosło o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...].

Zaskarżonej decyzji zarzuciło, że została ona podpisana przez urzędnika Ministerstwa Sprawiedliwości nieposiadającego kompetencji do podpisywania decyzji administracyjnych w imieniu Ministra Sprawiedliwości oraz rażące naruszenie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) przez jego błędną wykładnię, prowadzącą do przyjęcia, że udostępnienie wyroków sądowych z usuniętymi (zaczernionymi) danymi osobowymi stron i innych uczestników postępowania, naruszałoby dane osobowe stron i uczestników postępowania.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...], wydaną po rozpoznaniu odwołania Stowarzyszenia z dnia 23 listopada 2007 r. Minister Sprawiedliwości utrzymał w mocy decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w T. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...].

Dalej organ wskazał, że zarzut, iż decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. została podpisana przez urzędnika Ministerstwa Sprawiedliwości nieposiadającego kompetencji do podpisania decyzji, jest bezzasadny.

Zaskarżona decyzja została podpisana przez G. D., działającego z upoważnienia Ministra Sprawiedliwości, które to upoważnienie zostało zamieszczone w § 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 września 2005 r. nr 61/05/DO w sprawie sposobu udostępniania informacji publicznej w Ministerstwie Sprawiedliwości. Ponadto G. D. został upoważniony przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie art. 268 a kpa do załatwiania spraw związanych z dostępem do informacji publicznej w tym również wydawania postanowień i decyzji.

Odnosząc się do błędnej wykładni art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, organ podkreślił, iż rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa zachodzi wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją. Cechą rażącego naruszenia prawa jest to, że treść decyzji pozostaje w sprzeczności z treścią przepisu przez proste ich zestawienie ze sobą.

Dalej organ podkreślił, że bezzasadny jest zarzut, iż przedmiotowa decyzja "całkowicie pomija stanowisko sądów administracyjnych".

W cenie organu wniosek skarżącego, w rzeczywistości zmierza do polemiki z zapadłym rozstrzygnięciem co do istoty sprawy, co w ramach nadzwyczajnego trybu postępowania administracyjnego jakim jest stwierdzenie nieważności decyzji, uznać należy za niedopuszczalne.

Strona 1/3