Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędzia WSA Joanna Kube, , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego M. S. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez M. S. (dalej: "strona", "skarżący") jest postanowienie Komendanta Głównego Policji (dalej: "KGP", "organ II instancji") nr [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Powyższe postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. Komendant Powiatowy Policji w [...] wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko [...] M. S. - policjantowi Ogniwa Patrolowo-Interwencyjnego Wydziału Prewencji Komendy Powiatowej Policji w [...].
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. Komendant Powiatowy Policji w [...] uznał obwinionego za winnego zarzucanego czynu i wymierzył karę dyscyplinarną nagany.
Na skutek odwołania obrońcy obwinionego, Komendant Wojewódzki Policji w [...] (dalej: "KWP w [...]", "organ I instancji") orzeczeniem nr [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r. uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez przełożonego dyscyplinarnego.
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] maja 2019 r. Komendant Powiatowy Policji w [...] ponownie uznał st. sierż. M. S. za winnego zarzucanego mu czynu i wymierzył karę dyscyplinarną nagany. Rozstrzygnięcie to zostało doręczone obwinionemu w dniu [...] maja 2019 r. (co potwierdził podpisem na egzemplarzu orzeczenia) oraz ustanowionemu obrońcy za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu [...] maja 2019 r. (co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru).
Odwołanie od powyższego orzeczenia wniósł w dniu [...] czerwca 2019 r. (data stempla pocztowego na kopercie zawierającej przesyłkę) działający w imieniu obwinionego obrońca.
KWP w [...] postanowieniem nr [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. odmówił przyjęcia odwołania ze względu na to, że zostało wniesione po terminie. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał m.in.: "w razie doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej. Tym samym należy przyjąć, iż termin do złożenia odwołania rozpoczął swój bieg od dnia [...] maja 2019 r. (...) W opisanym powyższej przypadku ostatnim dniem terminu do wniesienia odwołania, w którym obwiniony lub obrońca mógł dokonać tej czynności był dzień [...] czerwca 2019 r. (...)".
W dniu [...] lipca 2019 r. (data stempla pocztowego na kopercie zawierającej przesyłkę) obrońca obwinionego złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...] maja 2019 r. W uzasadnieniu wniosku podniósł w szczególności, iż w razie niedotrzymania przez obrońcę terminu zawitego do wniesienia środka odwoławczego, oskarżony może powołać się na to, że uchybienie nastąpiło z przyczyny od niego niezależnej i wnieść o przywrócenie terminu (art. 111 § 1 k.p.k.), a sąd powinien w takim wypadku wniosek uwzględnić (art. 111 § 2 k.p.k.), bez względu na to, czy wniosek sporządził osobiście oskarżony, czy też w jego zastępstwie obrońca. Zaniedbanie lub niewłaściwe wykonywanie obowiązków przez obrońcę nie może więc szkodzić oskarżonemu wówczas gdy ten, jako właściwa strona w procesie, żadnej winy w niedopełnieniu obowiązków przez obrońcę nie ponosi. Na poparcie tego stanowiska obrońca powołał poglądy prezentowane w orzecznictwie i piśmiennictwie.