Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki, Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Protokolant specjalista Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchwałę Rady Wydziału [...]Politechniki [...] im. [...] z dnia [...]października 2017 r. nr [...], 2. zasądza od Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na rzecz J.K. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (dalej, jako Centralna Komisja), działając na podstawie art. 169 pkt 2, art. 179 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) w zw. z art 21 ust. 2, art. 16 ust. 1 i 2, art. 18a ust. 11 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r. poz 1852 z późn. zm.), w dniu [...] października 2018 r. wydała decyzję nr [...], którą utrzymała w mocy uchwałę Rady Wydziału [...] Politechniki [...] nr [...] z dnia [...] października 2017 r. odmawiającą J.K. nadania stopnia doktora habilitowanego nauk technicznych.
Centralna Komisja w uzasadnieniu decyzji podała, że Rada Wydziału podzieliła opinię Komisji habilitacyjnej i stwierdziła, że przedstawione osiągnięcia naukowe nie stanowią znaczącego wkładu w rozwój dyscypliny. Skala przywłaszczonego dorobku naukowego, zatajenie prawdziwych autorów i źródeł pozyskania jest znaczne. Udokumentowana aktywność naukowa, pedagogiczna, organizacyjna nie spełnia kryteriów, o których mowa w rozporządzeniu z dnia 26 września 2016 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego.
Sekcja Nauk [...] powołała dwóch recenzentów, którzy wydali negatywne recenzje i odmówiła poparcia odwołania, Prezydium Centralnej odmówiła jego uwzględnienie.
Wykazano w sposób ewidentny przywłaszczenie fragmentów cudzych publikacji i zatajenie literatury źródłowej w odniesieniu do monografii stanowiącej jeden z elementów osiągnięć habilitanta, który nie potrafił tego w sposób przekonywający wyjaśnić w odwołaniu. Wykryte rażące naruszenie praw autorskich świadczy nie tylko o głębokiej wiedzy recenzenta, ale także o wnikliwej analizie dorobku naukowego kandydata. Słuszność jednoznacznego i uzasadnionego przedstawienia dowodów stwierdzenia niedopuszczalnych uchybień w zakresie naruszenia własności intelektualnej nie zostało podważone żadnymi racjonalnymi argumentami.
Ocenie podlegał cały dorobek naukowy, dydaktyczny, organizacyjny i twórczy habilitanta. Komisja habilitacyjna nie pominęła pozytywnych recenzji, lecz w całości podjęli decyzję niekorzystną dla habilitanta.
Centralna Komisja nie dopatrzyła się formalnych uchybień w przebiegu postępowania. Nie został naruszony art. 18a przedmiotowej ustawy. W ocenie Komisji uchwałą Rady Wydziału zawiera uzasadnienie stosowne do obowiązujących w tym zakresie przepisów, a dorobek naukowy habilitanta po uzyskaniu stopnia doktora nie spełnia wymogów art. 16 ust. 1 i 2 przedmiotowej ustawy.
J.K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Centralnej Komisji z dnia [...] października 2019 r.
Pełnomocnik skarżącego we wniesionej skardze zarzucił, że organ wydając zaskarżoną decyzję naruszył następujące przepisy:
1. art. 7, art. 77 i art. 80 Kpa w zw. z art. 107 § 3 Kpa oraz w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki poprzez;