Sprawa ze skargi na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony danych Osobowych w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Bronisław Szydło Sędzia WSA Janusz Walawski Protokolant Emilia Jaktorska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony danych Osobowych z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1) uchyla zaskarżone postanowienie 2) zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz A. M. kwotę [...] gr. ([...] grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie strona 1/3

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych postanowieniem z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] odmówił A. M. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] września 2006 r. nr [...].

Organ wskazał, że wyżej wskazaną decyzją z dnia [...] września 2006 r. umorzył postępowanie w zakresie przetwarzania przez D. S.A. oraz N. danych osobowych E. T. oraz danych osobowych B. W. natomiast w pozostałym zakresie (m.in. przetwarzania danych osobowych A. M.) odmówił uwzględnienia wniosków. Rozstrzygnięcie zostało doręczone A. M. w dniu [...] września 2006 r.

Od powyższej decyzji w dniu [...] października 2006 r. (dzień po terminie) A. M. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

Wnioskiem z dnia [...] lutego 2007 r. A. M. zwrócił się o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy od decyzji z dnia [...] września 2006 r. W uzasadnieniu wskazał, że jest ciężko chory i jest w trakcie leczenia [...]. Podkreślił, że od [...] sierpnia 2006 r. do dnia [...] października 2006 r., kiedy został poddany zabiegowi, podejmował wraz ze swoją najbliższą rodziną działania mające na celu ratowanie jego życia tj. liczne badania, konsultacje lekarskie oraz szczepienia. Do wniosku załączył również kartę leczenia szpitalnego wskazującą, iż w dniach od [...] października 2006 r. do dnia [...] października 2006 r. był hospitalizowany.

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2007 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych odmówił A. M. przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Organ podkreślił, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu. Organ wywiódł następnie, iż jeżeli A. M. mógł w dniu [...] października 2006 r. - tj. dzień po terminie i jednocześnie 8 dni przed rozpoczęciem hospitalizacji, złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, tym bardziej mógł to uczynić przed tą datą. Organ uznał więc, że nie został uprawdopodobniony brak winy w uchybieniu terminu.

Powyższe postanowienie stało się przedmiotem skargi A. M. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W jej uzasadnieniu skarżący zarzucił organowi naruszenie art. 58 § 1 z dnia 14 czerwca 1960 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), art. 162 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz bezprawne orzeczenie co do umorzenia opłaty skarbowej w jego sprawie. Pokreślił, iż uchybienie terminu złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy było spowodowane chorobą, która bezpośrednio zagrażała jego życiu i w wyniku, której został on uznany przez lekarza orzecznika ZUS za całkowicie niezdolnego do pracy, a przez Zespół ds. Orzecznictwa o Niepełnosprawności za niezdolnego do samodzielnej egzystencji. Wskazał, że samo zdiagnozowanie tej choroby, u każdego człowieka, jest dostatecznym powodem do dezorganizacji codziennego życia.

Strona 1/3