Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej uposażenia zasadniczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Adam Lipiński, , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2014 r. sprawy ze skargi A. Z. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej uposażenia zasadniczego - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/14

Minister Sprawiedliwości, postanowieniem nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., na podstawie art. 127 § 2, art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2013 r. poz. 267) po rozpoznaniu zażalenia A. Z. na postanowienie Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] października 2013 r. [...]o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji personalnej Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] dotyczącej ustalenia z dniem [...] stycznia 2009 r. wysokości uposażenia zasadniczego oraz dodatku za wysługę lat oraz utrzymującej ją w mocy decyzji Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. [...], postanowił utrzymać w mocy postanowienie Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] października 2013 r. [...] o odmowie wszczęcia postępowania.

W uzasadnieniu postanowienia organ podał, że wnioskiem z dnia [...] lipca 2010 r. A. Z. wystąpił do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] o stwierdzenie nieważności następujących decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...], wydanych w przedmiocie uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym:

1) decyzji z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], znak [...];

2) decyzji z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], znak [...]

3) decyzji z dnia [...] marca 2008 r. nr [...], znak [...];

4) decyzji z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...], znak [...].

Decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...]Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w [...] odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...].

Po rozpoznaniu odwołania A. Z. od powyższej decyzji, Dyrektor Generalny Służby Więziennej w [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania.

W wyniku skargi A. Z. na ww. decyzję z dnia [...] stycznia 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 września 2011 r. o sygn. akt II SA/Wa 567/11 uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję organu I instancji oraz wskazał, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że z urzędu powziął informację, że jedna z decyzji, objętych wnioskiem o stwierdzenie nieważności, została poddana kontroli instancyjnej, w tym także kontroli sądowoadministracyjnej. Decyzja Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...]czerwca 2009 r. nr [...], natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 1 września 2009 r. o sygn. akt II SA/Ol 710/09 oddalił skargę A. Z. na tę decyzję. Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 maja 2010 r. o sygn. akt I OSK 1543/09 oddalił skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Olsztynie. Orzekające w sprawie organy Służby Więziennej w żaden sposób nie wyjaśniły tej kwestii, nie zwracając uwagi, że tego rodzaju fakty mają istotne znaczenie nie tylko z punktu widzenia treści rozstrzygnięcia, ale nade wszystko właściwości organu w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...]. Skoro bowiem decyzja ta została poddana kontroli instancyjnej, to postępowanie w przedmiocie stwierdzenia jej nieważności, jakie skarżący zainicjował, winno obejmować obie decyzje, co w takiej sytuacji nie pozostaje bez wpływu na właściwość organu. Co więcej, skoro Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 1 września 2009 r. o sygn. akt II SA/Ol 710/09 oddalił skargę A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], a Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 maja 2010 r. o sygn. akt I OSK 1543/09 oddalił skargę kasacyjną od tegoż wyroku, to w kwestii rozstrzygnięcia w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji zastosowanie znajduje uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r. o sygn. akt I OPS 6/09 (publ. ONSAiWSA 2010/2/18, LEX nr 530338), w której uznano, że żądanie stwierdzenia nieważności decyzji, na którą skargę oddalono prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, powinno zostać załatwione poprzez wydanie decyzji o odmowie wszczęcia postępowania w trybie art. 157 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zarówno Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w [...], jak i Dyrektor Generalny Służby Więziennej w [...] pominęli ten aspekt sprawy, co ma znaczenie także w kontekście pozostałych decyzji, objętych wnioskiem o stwierdzenie nieważności, wszak Sąd, rozpoznając sprawę, nie może tego rodzaju okoliczności domniemywać, ani też sprawdzać "po omacku", czy te rozstrzygnięcia także były poddane kontroli instancyjnej, ze skargą i skargą kasacyjną włącznie.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości