Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karolina Kisielewicz Sędzia WSA Ewa Radziszewka-Krupa Asesor WSA Michał Sułkowski (spr.) Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2022 r. sprawy ze skargi małoletnich M.B. i T.B. - reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego K.B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

K. B., działając jako przedstawiciel ustawowy małoletnich dzieci T. B. i M. B., w piśmie z 21 października 2020 r. wniosła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej "ustawa emerytalna") renty rodzinnej po zmarłym ojcu dzieci M. B.

K. B. stwierdziła, że w sprawie zaistniały nadzwyczajne okoliczności, od których ustawodawca uzależnił przyznanie świadczenia w drodze wyjątku. Przede wszystkim wskazała, że ojciec wnioskodawców cierpiał na chorobę alkoholową i podejmował próby leczenia, które nie przyniosły rezultatu. Do wniosku dołączyła kartę leczenia szpitalnego. Wywiodła, że M. B. już jako nastolatek miał problemy z alkoholem, które z czasem się nasilały. Mimo to - jak stwierdziła - czynił starania, aby normalnie żyć i funkcjonować w społeczeństwie. Wskazała, że M. B. założył rodzinę, urodziło mu się dwoje dzieci, podejmował także starania związane z podjęciem zatrudnienia, ale choroba alkoholowa, która zawładnęła jego życiem, dyskredytowała go w oczach pracodawców. Jeśli natomiast dostawał szansę na normalne zatrudnienie nałóg, nad którym nie był w stanie zapanować, przyczyniał się do jego zwolnienia. K. B. zwróciła także uwagę, że M. B. próbował zmienić środowisko, w związku z czym podjął pracę w Holandii, jednak także tam - ze względu na chorobę alkoholową - "nie popracował" długo. K. B. dodała, że uzależnienie od alkoholu, z którym pomimo woli zmiany swojej sytuacji ojciec dzieci nie mógł sobie poradzić, spowodowało, że podejmował także prace dorywcze, bądź sam próbował prowadzić działalność gospodarczą, jednak choroba alkoholowa stała na przeszkodzie podjęciu dłuższej aktywności zawodowej. Jak skonstatowała przedstawiciel ustawowy skarżących, choroba alkoholowa zmarłego stanowiła niezawinioną, niezależną od jego woli okoliczność wykluczającą aktywność zawodową.

Następnie K. B. przedstawiła sytuację życiową i finansową swoją i małoletnich skarżących, wywodząc, że śmierć M. B. w bardzo negatywny sposób wpłynęła na stan majątkowy jego dzieci. Stwierdziła, że zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę na czas określony do [...] listopada 2020 r. Skonstatowała, że pozbawienie małoletnich dzieci jakichkolwiek środków, które byłyby wykorzystywane na ich podstawowe utrzymanie i kształcenie w szerszym aspekcie odbije się na ich życiu.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] marca 2021 r. znak: [...] odmówił małoletnim T. B. i M. B. przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku, stwierdzając, że w sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w stwierdzonych przerwach w zatrudnieniu wobec ojca dzieci nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy, a nie zostały też wykazane żadne inne szczególne okoliczności uniemożliwiające podejmowanie zatrudnienia oraz objęcie ubezpieczeniem.

Strona 1/7