Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie odmowy wypłaty należności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 września 2020 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty należności oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/13

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (dalej: "Szef ABW", "organ") rozkazem personalnym nr [...] przeniósł z urzędu P. P. (dalej: "skarżący") z dniem [...] listopada 2004 r. z P. do pełnienia służby w W.. Na podstawie kolejnych rozkazów personalnych skarżący był przenoszony do pełnienia służby w E., następnie w W. i potem znów w E..

Raportem z [...] lutego 2013 r. skarżący wystąpił do organu o przydział lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym członków rodziny: żony i syna. Motywując ten wniosek, podał, że jego wolą jest zamieszkanie na stale W.. Przydzielenie mu lokalu rozwiąże problem mieszkalny jego rodziny, a mieszkanie w hotelu nie wpływa pozytywnie na stosunki rodzinne.

Organ uznał, iż skarżący stara się o mieszkanie służbowe z zamiarem zamieszkania w nim na stałe wraz ze swoją rodziną, co skutkowało pozytywnym rozpatrzeniem jego raportu i wydaniem przez Szefa ABW w dniu [...] lutego 2013 r. decyzji nr [...] o przydziale lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w W.. Przydzielony lokal uwzględniał dodatkowe dwie normy przysługujące na członków rodziny (20 m kw.). Posiadał powierzchnię większą niż ta, która przysługiwałaby skarżącemu, gdyby nie planował przesiedlenia razem z rodziną.

Ze względu na konieczność dokonania remontu, lokal został odebrany dopiero [...] czerwca 2013 r., co zostało potwierdzone protokołem zdawczo-odbiorczym lokalu. Z tym dniem skarżący mógł zamieszkać w przydzielonym mieszkaniu wraz z członkami rodziny.

Wnioskiem z [...] sierpnia 2017 r. skarżący wystąpił o wypłatę należności związanych z jego przesiedleniem na pobyt stały do W. wraz z rodziną, o których mowa w § 28 - 29 oraz w § 24 - 26 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 2003 r. w sprawie świadczeń przysługujących funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za podróże służbowe, przeniesienia lub delegowania (Dz. U. z 2018 r, poz. 567 ze zm.; dalej: "rozporządzenie").

Decyzją z [...] października 2017 r. nr [...] Szef ABW, na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 27 ze zm.; dalej: "ustawa o ABW oraz AW"), a także art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.; dalej: "k.p.a."), odmówił skarżącemu wypłaty wnioskowanych należności w związku z upływem terminu przedawnienia do złożenia wniosku.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ wskazał, że roszczenie o wypłatę wnioskowanych należności stało się wymagalne z dniem [...] czerwca 2013 r., w którym najwcześniej stało się możliwe wystąpienie o wydanie dokumentu potwierdzającego fakt zameldowania. Z tego względu roszczenie, na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy o ABW oraz AW, uległo przedawnieniu 26 czerwca 2016 r.

Skarżący wraz z synem zameldowali się pod adresem: W. ul. [...] dopiero [...] sierpnia 2017 r., czyli ponad rok od upływu terminu przedawnienia. Ponadto Szef ABW zauważył, że miało to miejsce już po wydaniu rozkazu personalnego nr [...] z [...] lipca 2017 r. zwalniającego skarżącego ze służby z dniem [...] sierpnia 2017 r. Zatem dokonana zmiana adresu zameldowania nie pozostawała w bezpośrednim związku z koniecznością realizacji zadań służbowych.

Strona 1/13