Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Asesor WSA Karolina Kisielewicz (spr.), Protokolant starszy specjalista Bogumiła Kobierska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi B. T. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej oddala skargę
Prezes Rady Ministrów decyzją z [...] listopada 2018 r. [nr [...]] - zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez B. T., utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] stycznia 2017 r. [nr [...]] o odmowie przyznania skarżącemu emerytury specjalnej.
Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że skarżący B. T. pismem z [...] czerwca 2016 r. wystąpił do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie emerytury specjalnej na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.), w zamian za nieotrzymanie zasądzonego wynagrodzenia (123.608,54 zł oraz odsetki) za projekt racjonalizatorski skrótu trasy kolektora [...] w [...] odprowadzającego ścieki komunalne z części miasta do oczyszczalni w [...], który był realizowany przez [...] Wnioskodawca dodał, że jest pomysłodawcą koncepcji powołania [...] i encyklopedycznego dzieła pt. [...] wydanego w 2005 r. przez Wydawnictwo [...] w P. oraz autorem zmian w heraldyce polskiej.
Prezes Rady Ministrów decyzją z [...] stycznia 2017 r. którą utrzymał w mocy decyzją z [...] marca 2017r. odmówił przyznania B. T. emerytury specjalnej. Organ stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie nie wystąpił "szczególnie uzasadniony przypadek" o którym mowa w art. 82 ust. 1 ustawy o FUS, uzasadniający przyznanie świadczenia.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że z okoliczności faktycznych sprawy nie wynika, aby wnioskodawca posiadał niepowtarzalne zasługi w dziedzinie (racjonalizatorstwa i wynalazczości) zasługujące na szczególne uhonorowanie. Wyjaśnił, że Wojewoda [...], do którego wystąpił o informację, czy jego zdaniem dotychczasowa działalność skarżącego uzasadnia uhonorowanie go świadczeniem emerytalnym przyznawanym w szczególnym trybie, stwierdził, że nie znalazł podstaw do przyznania B. T.emerytury specjalnej.
Organ zauważył, że kwota, której wypłaty domaga się wnioskodawca w formie comiesięcznej emerytury specjalnej bądź jednorazowej wypłaty zadośćuczynienia (123.508,54 zł wraz z odsetkami) odpowiada wysokości wynagrodzenia za projekt, zasądzonego od [...] na jego rzecz przez Sąd Okręgowy w [...] w wyroku z [...] grudnia 2000 r., które nie zostało wyegzekwowane z uwagi na upadłość likwidacyjną przedsiębiorstwa i brak możliwości zaspokojenia wszystkich wierzycieli z kwot uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości oraz środków trwałych i wierzytelności. Bezskuteczność egzekucji nie jest jednak przesłanką do przyjęcia, że w przypadku skarżącego miało miejsce szczególne (nadzwyczajne) zdarzenie losowe uzasadniające przyznanie świadczenia.
Uzasadnienia w przyznaniu skarżącemu świadczenia nie można również poszukiwać w wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z [...] kwietnia 2006 r. oddalającym apelację skarżącego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z [...] września 2005 r. o oddaleniu jego powództwa przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w W. o zapłatę należnego wynagrodzenia z ustawowymi odsetkami oraz odszkodowania za przewlekłość procesową (z uwagi na brak związku przyczynowego między przewlekłym prowadzeniem postępowania sądowego a szkodą rozumianą jako równowartość należności zasądzonej wyrokiem, którego egzekucja okazała się bezskuteczna, wobec ogłoszenia w kilka miesięcy po wyroku upadłości dłużnika). Emerytura w trybie specjalnym nie jest bowiem odszkodowaniem (zadośćuczynieniem czy rekompensatą) za doznaną krzywdę i nie jest "alternatywą" dla niekorzystnych wyroków sądowych.