Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Protokolant, Referent stażysta Joanna Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w P... na decyzję PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w W. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w W. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] ; 2. zasądza od PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w W. na rzecz P. w P... kwotę 697 (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją [...] S.A., zwana dalej "[...]" - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (opubl. ówcześnie w Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., wobec art. 16 ust. 1 i art. 17 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (ówcześnie opubl Dz.U. z 2015 r., poz. 2058), zwanej dalej "ustawą o informacji" - utrzymała w mocy swoje orzeczenie z [...] listopada 2015 r. o odmowie udostępnienia informacji publicznej, objętej wnioskiem [...] S.A., zwanej dalej "Spółką". Nieuwzględnione żądanie dotyczyło udostępnienia informacji o ponoszonych przez [...] kosztach udostępnienia infrastruktury kolejowej, w oparciu o które zatwierdzono decyzjami Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego (dalej PUTK) stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z zarządzanej przez [...] infrastruktury kolejowej na okres obowiązywania rozkładów jazdy pociągów od 2003/2004 do 2012/2013 roku. Koszty te miałyby zostać podane z podziałem na wszystkie kategorie (wraz z ich wielkościami wyrażonymi w złotych), z wyszczególnieniem:
- kosztów pośrednich działalności (innych niż koszty utrzymania, koszty prowadzenia ruchu kolejowego, amortyzacja i koszty finansowania działalności),
- kosztów finansowych, związanych z obsługą kredytów (i innych źródeł finansowania, takich jak koszty emisji i wykupu obligacji) zaciągniętych przez [...] na rozwój i modernizację i udostępnianej infrastruktury,
- amortyzacji, w zakresie w jakim nie dokonywano jej na podstawie wynikającego z ruchu kolejowego rzeczywistego zużycia infrastruktury, lecz zgodnie z zasadami rachunkowości.
W uzasadnieniu orzeczenia przywołano następujące okoliczności faktyczne i prawne uwarunkowania sprawy:
- art. 5 ust. 2 zd. 1 ustawy o informacji stanowi, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu m.in. ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy,
- tajemnicę przedsiębiorstwa zdefiniowano w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (ówcześnie opubl. Dz.U. z 2003 r., Nr 153 poz. 1503 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o konkurencji"; stanowi on, że pod tajemnicą przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności,
- pojęcia tajemnicy przedsiębiorstwa i tajemnicy przedsiębiorcy w znacznym stopniu pokrywają się z tym, że w pewnych przypadkach tajemnica przedsiębiorcy może być rozumiana szerzej (tak: A. Piskorz-Ryń, Dostęp do informacji publicznej - zasady konstrukcyjne ustawy [w:] Kwartalnik Prawa Publicznego Nr 4/2002, str. 183 i n.); szerszy zakres pojęcia tajemnicy przedsiębiorcy potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego; powołano wyrok z 5 lipca 2013 r. (sygn. akt I OSK 511/13, opubl. Lex nr 1368966 a dostępny na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query - w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, zwanej dalej "CBOSA"); w jego uzasadnieniu wskazano: "na tajemnicę przedsiębiorcy składają się dwa elementy: materialny (np. szczegółowy opis sposobu wykonania usługi, jej koszt) oraz formalny - wola utajnienia danych informacji. Tajemnicę przedsiębiorcy stanowią informacje znane jedynie określonemu kręgowi osób i związane z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością, wobec których podjął on wystarczające środki ochrony w celu zachowania ich w poufności. Informacja staje się tajemnicą, kiedy przedsiębiorca przejawia wolę zachowania jej jako niepoznawalnej dla osób trzecich. Nie traci natomiast swojego charakteru przez to, że wie o niej pewne ograniczone grono osób zobowiązanych do dyskrecji (np. pracownicy przedsiębiorstwa). Utrzymanie danych informacji jako tajemnicy wymaga podjęcia przez przedsiębiorcę działań zmierzających do wyeliminowania możliwości dotarcia do nich przez osoby trzecie w normalnym toku zdarzeń, bez konieczności podejmowania szczególnych starań",