Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Sędziowie WSA Piotr Borowiecki, Przemysław Szustakiewicz, Protokolant specjalista Aleksandra Weiher, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2018 r. sprawy ze skargi D.G. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia stopnia zdolności do służby w Policji - oddala skargę -
[...] Rejonowa Komisja Lekarska podległa Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako: RKL), działając na podstawie wniosku Komendanta [...] Policji, w dniu [...] października 2017 r. wydała orzeczenie nr [...], w którym rozpoznał u D. G., alergiczny nieżyt górnych dróg oddechowych upośledzających sprawność ustroju (§ 29 p. 1 N) i zakwalifikowała orzekanego do kat. N - niezdolny do służby w Policji.
Centralna Komisja Lekarska podległa Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako: CKL), orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] utrzymała w mocy powyżej określone orzeczenie.
CKL w uzasadnieniu orzeczenia podała, że orzeczenie zostało wydane na podstawie na pełnej dostępnej dokumentacji orzeczniczo - lekarskiej, badaniu podmiotowym i przedmiotowym orzekanego oraz na obowiązujących aktach prawnych.
Orzeczenie CKL stało się przedmiotem skargi wniesionej przez D. G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Warszawie, w której wniósł o jego uchylenie.
Skarżący, w uzasadnieniu skargi podniósł zarzuty związane z naruszeniem przepisów K.p.a., tj. art. 11, art. 107 § 3 oraz art. 31 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2004 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1822). Zdaniem skarżącego obie komisje nie przeprowadziły konsultacji alergologicznej kluczowej w przypadku orzekania schorzeń związanych z alergicznymi nieżytami górnych dróg oddechowych.
CKL w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodni z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Innymi słowy, kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana jest pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności. Oznacza to, że kontrola ta sprowadza się do badania, czy organ administracji wydając zaskarżony akt nie naruszył prawa. W wyniku takiej kontroli decyzja lub postanowienie mogą zostać uchylone w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności naruszających prawo i przez to mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm. - dalej zwanej "P.p.s.a.") lub też wystąpiło naruszenie prawa będące podstawą stwierdzenia jej nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).