Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Danuta Kania, Przemysław Szustakiewicz (spr.), , Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Wiechowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Energii z dnia [...] listopada 2016 r. nr: [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.
Minister Energii, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 z późn. zm.) oraz w związku z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 z późn. zm.), decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] października 2016 r. odmawiającą wyrażenia zgody na udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] września 2016 r. na adres poczty elektronicznej [...] wpłynął wniosek S. o udostępnienie informacji publicznej w postaci dokumentu, który był rozpatrywany przez Radę Ministrów w dniu [...] września 2016 r. Przedmiotowy dokument został wniesiony przez Ministra Energii na posiedzenie Rady Ministrów w trybie niejawnym.
Decyzją z dnia [...] października 2016 r. Minister Energii wydał decyzję odmawiającą wyrażenia zgody na udostępnienie informacji publicznej, jako objętej klauzulą "poufne".
W dniu [...] października 2016 r. wpłynął do Ministerstwa Energii wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej wydaniem decyzji Ministra Energii z dnia [...] października 2016 r. (znak sprawy: [...]), na mocy której odmówiono udostępnienia informacji publicznej.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organ uznał, że brak jest podstaw do zmiany uprzednio wydanej decyzji. Minister Energi wskazał, że zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1167), klauzulę tajności nadaje osoba, która jest uprawniona do podpisania dokumentu lub oznaczenia innego niż dokument materiału. Informacje niejawne podlegają ochronie w sposób określony w ustawie do czasu zniesienia lub zmiany klauzuli tajności na zasadach określonych w ust. 3, tj. zniesienie lub zmiana klauzuli tajności są możliwe wyłącznie po wyrażeniu pisemnej zgody przez osobę, o której mowa w ust. 1, albo jej przełożonego w przypadku ustania lub zmiany ustawowych przesłanek ochrony, o których mowa w art. 5, z zastrzeżeniem ust. 5, z zastrzeżeniem ust. 62. Osoba, o której mowa w ust. 1, może określić datę lub wydarzenie, po których nastąpi zniesienie lub zmiana klauzuli tajności. Ustawa o ochronie informacji niejawnych określa zasady ochrony tych informacji, reguły dotyczące klasyfikowania informacji niejawnych oraz ich udostępniania. W myśl zapisu art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie informacji niejawnych informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo wykonywania czynności zleconych. Ponadto zgodnie z art. 8 ustawy informacje niejawne, którym nadano określoną klauzulę tajności: 1) mogą być udostępnione wyłącznie osobie uprawnionej, zgodnie z przepisami ustawy dotyczącymi dostępu do określonej klauzuli tajności; 2) muszą być przetwarzane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie, zgodnie z przepisami określającymi wymagania dotyczące kancelarii tajnych, bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych, obiegu materiałów i środków bezpieczeństwa fizycznego, odpowiednich do nadanej klauzuli tajności; 3) muszą być chronione, odpowiednio do nadanej klauzuli tajności, z zastosowaniem środków bezpieczeństwa określonych w ustawie i przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.