Sprawa ze skargi na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Kwiecińska (sprawozdawca) Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Andrzej Góraj Protokolant - specjalista Bogumiła Kobierska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi P.G. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Komendanta Głównego Straży Granicznej na rzecz skarżącego P.G. kwotę 257 (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż graniczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Straży Granicznej
Uzasadnienie strona 1/3

U Z A S A D N I E N I A

Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej, działając na podstawie § 3 oraz § 21 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 118, poz. 1015 ze zm.), postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2015 r. zawiesił postępowanie dyscyplinarne prowadzone wobec [...] SG P. G. Postanowienie to zostało doręczone stronie postępowania w dniu 9 września 2015 r.

W dniu 14 września 2015 r. P. G. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.

Postanowieniem z dnia [...] października 2015 r. nr [...] Komendant Główny Straży Granicznej, działając na podstawie art. 144 w zw. z art. 134 k.p.a. oraz § 17 ust. 4 i § 42 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r., stwierdził uchybienie terminu do wniesienia zażalenia.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że kwestię terminu i miejsca składania zażaleń na postanowienia wydawane w toku postępowania dyscyplinarnego reguluje § 17 ust. 4 powołanego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zgodnie z tym przepisem zażalenia na postanowienia wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia. W tej sytuacji termin do wniesienia zażalenia upływał w dniu 12 września 2015 r. Zażalenie P. G. zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu 14 września 2015 r., co oznacza, że zostało ono wniesione 5 dni po doręczeniu zaskarżonego postanowienia. Ponadto organ zauważył, że wraz z zażaleniem P. G. nie złożył wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.

Na powyższe postanowienie P. G. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 57 § 4 k.p.a. poprzez przyjęcie, że sobota nie jest na gruncie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dniem ustawowo wolnym od pracy, co skutkowało nierozpatrzeniem przez organ II instancji skutecznie wniesionego zażalenia. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie od organu na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że, w jego ocenie, sobota jest na gruncie prawa administracyjnego uznawana za dzień ustawowo wolny od pracy. Wskazał, że stanowisko to potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., sygn. akt I OPS 1/11.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ powtórzył argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu. Dodatkowo organ podniósł, że do powołanej przez skarżącego uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego sporządzone zostały glosy krytyczne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1647), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania. Innymi słowy, sąd administracyjny nie orzeka co do istoty sprawy w zakresie danego przypadku, lecz jedynie kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami prawa procesowego.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6193 Funkcjonariusze Straży Granicznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż graniczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Straży Granicznej