Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Grochowska-Jung (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant Magda Magdoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2008 r. sprawy ze skargi R. R. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego w przedmiocie wypłaty uposażenia oraz innych świadczeń pieniężnych - oddala skargę.
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] sierpnia 2007 r., wydanym na podstawie art. 157 § 1 i 2 i art. 158 § 1 k.p.a., odmówił R. R. stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego Szefa ABW nr [...] z dnia [...] września 2005 r., odmawiającego wypłaty uposażenia za okres od dnia 1 sierpnia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.
W uzasadnieniu podał, że rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] czerwca 2002 r., utrzymanym w mocy rozkazem nr [...] z dnia [...] lipca 2002 r. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, działając na podstawie art. 230 ust. 1 pkt 2, ust. 4, ust. 7 i ust. 8 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676), wypowiedział R. R. stosunek służbowy i zwolnił go ze służby w terminie jednego miesiąca od dnia zapoznania się z rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] czerwca 2002 r.
Pismem z dnia 9 maja 2005 r. R. R. zwrócił się do dyrektora Delegatury ABW w B. z wnioskiem o wypłatę zaległego uposażenia za okres pięciu miesięcy, tj. od dnia 1 sierpnia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. We wniosku niniejszym wyżej wymieniony powołał się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 kwietnia 2004 r. (sygn. akt K 45/02) stwierdzające, iż art. 230 ust. 7 ustawy o ABW oraz AW w zakresie, w jakim wyłącza stosowanie przepisów art. 60 ust. 4 i art. 63 tejże ustawy do funkcjonariusza, o którym mowa w art. 230 ust. 4 ustawy, jest niezgodny z art. 32 i art. 60 Konstytucji, a także z art. 25 lit. c Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych otwartego do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167).
Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] września 2005 r., Szef ABW, po rozpoznaniu wniosku R. R., odmówił wypłaty uposażenia oraz innych świadczeń pieniężnych, uznając, iż prawo wyżej wymienionego do uposażenia wygasło z dniem 31 lipca 2002 r. W okresie od dnia 29 lipca 2002 r. do uprawomocnienia się wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o uchyleniu rozkazu personalnego Szefa ABW nr [...] z dnia [...] lipca 2002 r. oraz poprzedzającego go rozkazu nr [...] z dnia [...] czerwca 2002 r., (sygn. akt. II SA/Wa 772/04) stosunek służbowy R. R. nie istniał, a więc brak było podstaw do żądania jakichkolwiek świadczeń wynikających ze stosunku służbowego za wskazany okres.
W dniu 12 czerwca 2007 r. R. R. zwrócił się do Szefa ABW z wnioskiem o stwierdzenie nieważności rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] września 2005 r., jako wydanego z rażącym naruszeniem prawa.
Rozpoznając wniosek, Szef ABW wskazał, iż w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji konieczne jest wskazanie takich jej wad, które dają podstawę do wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego ze skutkiem ostatecznym. Natomiast rozkaz personalny Szefa ABW z dnia [...] września 2005 r. nr [...] odpowiada wszystkim wymogom przewidzianym w art. 107 § 1 k.p.a., a w szczególności zawiera powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie oraz uzasadnienie faktyczne i prawne, a zatem nie może być uznany za wydany bez podstawy prawnej.