Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Jacek Fronczyk, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Miasta [...] na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w [...] na rzecz skarżącego Miasta [...] kwotę 440 (słownie: czterysta czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Dyrektor Generalny Służby Więziennej decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm.) w zw. z art. 172, art. 177 i art. 192 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania Burmistrza Dzielnicy [...] od decyzji Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] z dnia [...] lutego 2011 r. Dyrektora Aresztu Śledczego [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ podał, iż decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2011 r. Dyrektor Aresztu Śledczego [...] przydzielił lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w W.. S.B.- funkcjonariuszowi służby stałej (od [...] sierpnia 2010 r.) tej jednostki organizacyjnej Służby Więziennej.

W dniu 5 maja 2011 r. do Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w W. wpłynął wniosek Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...] o stwierdzenie nieważności ww. decyzji nr [...] z powodu wydania decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości.

Decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W. odmówił stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji, gdyż stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka wydania decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości.

Burmistrz Dzielnicy [...] odwołał się od tej decyzji i podniósł, że lokal nr [...] przy ul. [...] w W. stanowi własność miasta [...] w dzielnicy [...] i jest niezbędny do realizacji ustawowych zadań gminy. Wywiódł też, że zasiedlanie takich lokali przez jednostki organizacyjne Służby Więziennej jest pozbawione podstaw prawnych. Stwierdził ponadto, że wydanie przez Dyrektora Aresztu Śledczego decyzji nr [...] z dnia [...] lutego 2011 r. o przydziale ww. lokalu w sytuacji, gdy do Służby Więziennej została wystosowana prośba o zwracanie zwalnianych lokali do miasta, jest w ocenie Urzędu naruszeniem obowiązujących przepisów prawa i uprawnień właściciela lokalu - [...] - do rozporządzania swoją własnością. Naruszono też, zdaniem odwołującego się, art. 177 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej i art. 140 Kodeksu cywilnego. Ponadto nie dokonano oceny przedmiotowej sprawy w kontekście wszystkich przesłanek stwierdzenia nieważności, określonych w art. 156 § 1 k.p.a.

Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w II instancji, Dyrektor Generalny Służby Więziennej podzielił zasadność odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. Wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek, określonych w art. 156 § 1 k.p.a. Przede wszystkim nie można skutecznie twierdzić, że decyzja Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] nr [...] z dnia [...] lutego 2011 r., została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.

Strona 1/6