Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.), Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Andrzej Góraj, , Protokolant sekretarz sądowy Marcin Rusinowicz-Borkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2020 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Prokuratora Generalnego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę
J. M. wniósł skargę na decyzję Prokuratora Generalnego z dnia [...] lipca 2019r. nr [...], w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
Wnioskiem z dnia [...] maja 2019 r., przesłanym pocztą elektroniczną, J. M. zwrócił się o udostępnienie informacji w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm.) w następującym zakresie;
1. liczby spraw wszczętych i prowadzonych przez prokuratury w związku z naruszeniem art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej,
2. liczby spraw z art. 23 ww. ustawy, które zakończyły się skierowaniem aktu oskarżenia;
3. liczby spraw z art. 23 ww. ustawy, które zakończyły się prawomocnym skazaniem,
4. w przypadku spraw zakończonych prawomocnym skazaniem, wskazanie najsurowszej kary orzeczonej przez sąd za okres 2008-2018r.
Organ pismem z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] poinformowano wnioskodawcę, że wnioskowana w punktach 1 i 2 informacja publiczna stanowi informację publiczną przetworzoną, o jakiej mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o dostępie do informacji publicznej i jej udzielenie może nastąpić jedynie w zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego oraz wezwano do wskazania tego interesu w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma. Jednocześnie organ poinformował wnioskodawcę, że Prokuratura Krajowa nie dysponuje informacjami, o których mowa w punkcie 3 i 4 wniosku.
Pismem z dnia [...] maja 2019 r. wnioskodawca zakwestionował przetworzony charakter wnioskowanej informacji, powołując się na pogląd ukształtowany w orzecznictwie sądów administracyjnych, zgodnie z którym informacją przetworzoną jest jakościowo nowa informacja nieistniejąca dotychczas w przyjętej ostatecznie treści i postaci, chociaż jej źródłem są materiały znajdujące się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego. Dalej wskazał, że gdy wnioskowane informacje znajdują się w zasobach informacyjnych podmiotu, to operacja ich wewnętrznego pozyskania nie jest na tyle czasochłonna i pracochłonna, aby uznać, że dochodzi do wykreowania informacji przetworzonej. Wyodrębnienie żądanej informacji ze zbiorów informacji nie jest związane z koniecznością poniesienia kosztów osobowych i finansowych trudnych do pogodzenia z bieżącymi działaniami podmiotu zobowiązanego. Jednocześnie wnioskodawca, odnosząc się do przesłanki "szczególnej istotności dla interesu publicznego", wskazał, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych podmiot, występujący o udostępnienie informacji publiczne przetworzonej nie musi wskazywać powodów, dla których spełnienie jego żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. To podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej muszą wykazać brak istnienia tej przesłanki ustawowej w razie decyzji odmownej. Ponadto wnioskodawca podniósł, że ponieważ prokuratura zgodnie z art. 2 ustawy o prokuraturze stoi na straży praworządności, szczególnie istotny interes publiczny wymaga wskazania, czy prokuratura stała w latach 2008-2018 na straży przestrzegania przez władzę publiczną zasady jej jawności, w tym wykazania, czy Prokuratura chroniąc dobra gwarantowane w tym zakresie przez Konstytucję i ustawę, prowadziła jakiekolwiek sprawy z art. 23 ustawy, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt permanentnych i bez wątpienia bezprawnych odmów dostępu do istotnej informacji publicznej. Wnioskodawca wskazał, że na wypadek potwierdzenia przypuszczenia, że prokuratura nie prowadziła żadnych spraw z art. 23 ustawy albo prowadziła takie sprawy ale nie doprowadzając do skutecznego skazania sprawcy bezprawnej odmowy udostępnienia informacji publicznej, szczególnie istotny interes w uzyskaniu informacji żądanej wnioskiem przejawia się w pilnej i naglącej potrzebie zapewnienia realnego dostępu do wszelkiej informacji publicznej poprzez stosowanie art. 23 ustawy albo w pilnym i naglącym doprowadzeniu do uchylenia art. 61 Konstytucji i ustawy, jako przepisów w całości fasadowych, aczkolwiek generujących istotne koszty publiczne, które mogłyby być przeznaczane na inne pożyteczne cele.