Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, Sędzia WSA Karolina Kisielewicz (spr.), , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania wojskowej renty rodzinnej w drodze wyjątku oddala skargę
Zaskarżoną przez M. O. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzją z [...] kwietnia 2021 r. (nr [...]) Minister Obrony Narodowej utrzymał w mocy własną decyzję z [...] marca 2021 r. (nr [...]) o odmowie przyznania skarżącej wojskowej renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z jej wnioskiem z 11 lutego 2021 r.
Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, Minister Obrony Narodowej po rozpoznaniu wniosku M. O. z 11 lutego 2021 r., decyzją z [...] marca 2021 r. (nr [...]) odmówił wnioskodawczyni przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku po zmarłym w dniu 11 sierpnia 1996 r. mężu - kpt. w stanie spoczynku J. O..
M. O. pismem z 26 marca 2021 r. zwróciła się do organu o ponowne rozpatrzenie sprawy. Skarżąca do wniosku załączyła kopie dokumentów potwierdzających jej zły stan zdrowia, m.in. karty informacyjne z leczenia szpitalnego, wypisy z orzeczeń o zaliczeniu skarżącej do drugiej grupy inwalidzkiej, a także orzeczenie o uznaniu jej częściowo niezdolnej do pracy w okresie od kwietnia 2005 r. do września 2007 r. M. O. podała, że w 1996 r. uzyskała prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu i aż do uzyskania prawa do emerytury, tj. do marca 2018 r. (z przerwą w latach 2006-2007), świadczenie to było jej przyznawane.
Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Obrony Narodowej decyzją z [...] kwietnia 2021 r. (nr [...]), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. 2020 r., poz. 586) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ podał, że z art. 8 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, będącym podstawą materialnoprawną decyzji, wynika że Minister Obrony Narodowej może przyznać, w drodze wyjątku, zaopatrzenie emerytalne (rentę rodzinną) żołnierzom oraz członkom rodzin pozostałym po zmarłych żołnierzach, jeżeli osoby te wskutek szczególnych okoliczności nie nabyły prawa do zaopatrzenia emerytalnego przewidzianego w ustawie, w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie.
Minister podkreślił jednocześnie, że w powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje kryteriów, jakimi powinien kierować się organ podejmując rozstrzygnięcie w tym przedmiocie. Podstawowym wymogiem przyznania tego świadczenia jest niemożność nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego przewidzianego w ustawie i jednocześnie występująca w sprawie wyjątkowość sytuacji zainteresowanego, którą można rozumieć w dwojaki sposób - jako szczególnie wyjątkowy zbieg okoliczności uniemożliwiający uzyskanie wojskowego zaopatrzenia emerytalnego w trybie zwykłym lub jako wyjątkową sytuację leżącą po stronie zainteresowanego, która uzasadnia przyznanie wojskowego zaopatrzenia emerytalnego w drodze wyjątku, mimo niemożności nabycia tego uprawnienia w trybie zwykłym. W każdym przypadku niezbędne jest jednak istnienie w sprawie owej wyjątkowości, której kryterium pozostaje otwarte.