Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie zwolnienia ze służby
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Ewa Radziszewska - Krupa, Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi L. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "organ odwoławczy"), działając na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm. - dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania L. L. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") od rozkazu personalnego Komendanta Służby Ochrony Państwa (dalej także: "Komendant SOP" lub "organ pierwszej instancji") z dnia [...] maja 2020 r., nr [...], wydanego w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby w Służbie Ochrony Państwa z dniem [...] czerwca 2020 r. - utrzymał w mocy sporny rozkaz personalny Komendanta SOP.

Zaskarżona decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wydana została w następującym stanie faktycznym.

W dniu [...] marca 2020 r. Komendant Służby Ochrony Państwa, wszczął postępowanie administracyjne zmierzające do zwolnienia skarżącego L. L. ze służby w Słubie Ochrony Państwa, w trybie art. 107 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 384 - dalej także: "ustawa o SOP").

Komendant Służby Ochrony Państwa wskazał, że podstawą do wszczęcia przedmiotowego postępowania administracyjnego było wydanie w dniu [...] lutego 2020 r. przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej [...] aktu oskarżenia przeciwko skarżącemu, w którym oskarżono go o popełnienie przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (sygn. akt [...]).

Komendant Służby Ochrony Państwa wskazał, że w toku prowadzonego postępowania administracyjnego - opierając się na materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przeciwko skarżącemu - sygn. akt [...], w tym również na przesłanym do sądu akcie oskarżenia w tej sprawie, a także na wydrukach z internetowych portali informacyjnych - ustalono, że w dniu [...] listopada 2019 r., około godziny [...], w [...], na ul. [...] na wysokości budynku oznaczonego numerem [...], funkcjonariusze Policji podjęli interwencję wobec niebędącego na służbie skarżącego, którego zachowanie wskazywało na fakt przygotowywania środków zabronionych do zażycia (vide: skarżący był pochylony przy parapecie okiennym znajdującym się w odległości około 5 metrów od nieoznakowanego radiowozu, a na telefonie miał usypane co najmniej 2 porcje substancji sypkiej koloru białego). Komendant SOP podniósł, że skarżący wezwany do wydania przedmiotów, których posiadanie jest zabronione dobrowolnie wydał woreczek strunowy z zawartością białego proszku, znajdującego się w prawej kieszeni spodni, oświadczając, że jest to kokaina. Komendant SOP dodał, że analiza białego, sypkiego proszku z woreczka strunowego ujawnionego u skarżącego wykazała obecność kokainy. Powyższe, jak zauważył organ pierwszej instancji, stanowiło podstawę do wydania przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej [...] w [...] postanowienia o przedstawieniu zarzutu popełnienia przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, tj. to, że: "W dniu [...] listopada 2019 r. w [...], wbrew przepisom ustawy, posiadał substancję psychotropową w postaci [...] w ilości [...] grama, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii". Jednocześnie, jak zauważył Komendant SOP, Prokurator Prokuratury Rejonowej [...] w [...] uznał, iż ze względu na kryterium ilościowe i jakościowe posiadanej przez skarżącego substancji, a także okoliczność popełnienia przestępstwa oraz fakt, iż jest on funkcjonariuszem Służby Ochrony Państwa, nie sposób było uznać, że wskazany wyżej czyn stanowi wypadek mniejszej wagi, określony w art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, czy też za przypadek posiadania nieznacznej ilości na własny użytek, w rozumieniu art. 62a cyt. ustawy.

Strona 1/15