Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Janusz Walawski (spr.), Protokolant referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2015 r. sprawy ze skargi S. D. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Ministra Obrony Narodowej na rzecz skarżącego S. D. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Minister Obrony Narodowej, na podstawie art. 127 § 1 i 2 oraz art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania od rozkazu personalnego nr [...] (pkt 6) Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] lipca 2014 r. o odmowie powołania S.D.do służby stałej w dniu [...] września 2014 r. wydał decyzję nr [...], którą umorzył postępowanie odwoławcze.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji podał, że ww. pełnił zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu.
Rozkaz personalny nr [...] (pkt 8) Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] czerwca przewidywał powołanie S.D.do służby stałej, niemniej podkreślić należy, iż w dniu [...] czerwca 2014 r. Dowódca [...] zmienił stanowisko w przedmiotowej sprawie i wycofał swoje poparcie z uwagi na wprawienie się żołnierza w stan nietrzeźwości podczas wykonywania zadań służbowych. Powyżej określony rozkaz personalny nie został żołnierzowi doręczony, tym samym nie wszedł do obrotu prawnego.
Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. na podstawie art. 110 Kpa uchylił rozkaz personalny nr [...] (pkt 8) z dnia [...] czerwca 2014 r. Ten sam organ rozkazem personalnym nr [...] (pkt 6) odmówił żołnierzowi powołania do służby stałej, wskazując brak celowości.
Zakomunikowanie jednostce w trybie prawnym oświadczenia woli organu administracji publicznej jest warunkiem bytu prawnego decyzji administracyjnej jako kwalifikowanego aktu administracyjnego. Z art. 109 § 1 w zw. z art. 110 Kpa nie można zatem przyjąć, że wydanie decyzji jest jej wprowadzeniem do obrotu prawnego.
W przedmiotowej sprawie fakt doręczenia S.D.rozkazu personalnego nr [...] (pkt 8) z dnia [...] czerwca 2014 r. nie zaistniał, tym samym organ nie był związany przedmiotowym rozstrzygnięciem.
Zaakcentowania wymaga, że art. 138 § 1 pkt 3 Kpa nie określa przesłanek umorzenia postępowania odwoławczego, wobec czego należy ich poszukiwać w treści art. 105 Kpa. Stosownie zaś do treści tego przepisu w sytuacji, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało sie bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której mowa w art. 105 § 1 Kpa, to po prostu brak przedmiotu postępowania. Tym przedmiotem jest zaś konkretna sprawa, w której organ administracji publicznej jest władny i jednocześnie zobowiązany rozstrzygnąć na podstawie przepisów prawa materialnego o uprawnieniach lub obowiązkach indywidualnego podmiotu. Sytuacja, w której brak któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego powoduje, że nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez jej rozstrzygnięcie co do istoty, a zatem jakiekolwiek rozstrzygnięcie merytoryczne staje się prawnie niedopuszczalne.